luka24

dziękuję za odpowiedź lecz problem leży w tym, że ja chyba wstydzę się psychologa iść tam bo po prostu nie wierzę w to że on może mi pomóc.

Witam, chciałbym po krótce opisać tu swoją historię i to z czym się borykam, proszę tylko o mądre, rozsądne odpowiedzi, rady. Zatem mam 24 lata, przez 8 lat trenowałem boks, lecz niestety los sprawił że odkleiła mi się siatkówka i musiałem przestać, po tym czasie wszystko tak jakby mi zobojętniało, przestałem się angażować w swoje życie, zacząłem siedzieć w domu , straciłem prace i chęć życia.. dzisiaj jestem na rozstaju dróg ponieważ stoję przed wyborem mianowicie poznałem kobietę, która ma dziecko - 16 miesięcznego syna. w którym jestem zakochany, lecz z jego mamą nie układa mi się dobrze, jestem leniwy, zoobojętniały najchętniej siedziałbym tylko w domu, nigdzie nie wychodził , mam możliwość wyjechania do pracy za granicę, lecz gdy tylko przychodzi ta myśl strasznie się boję, że muszę go tutaj zostawić, zaczynam sobie wkręcać że coś mi się tam stanie jestem chyba hipohondrykiem (jestem nosicielem gronkowca złocistego, którego leczę ) cały czas jestem smutny, nic nie daje mi radości z życia, ciągłe wybory itp. Tęsknię też za domem ponieważ jestem z Krakowa a mieszkam w Szczecinie (gdzie pracowałem).. Proszę doradźcie mi co zrobić, jak zacząć żyć co wybrać, co będzie stosowne czy po prostu wyjechać i zostawić wszystko w tyle.. z góry dziękuję - pozdrawiam