Witam,mam 26 lat i jestem mężatka,razem z mężem staramy sie o dziecko lecz 2 lata temu dowiedziałam się że choruje na chorobę policystycznych jajników i zajście w ciąże nie będzie takie proste.Przez rok czasu brałam bardzo dużo leków po których czułam sie bardzo żle ale byłam w kraju gdzie wspierały mnie siostry i przyjaciółka.Gdy po roku wyjechałam z mężem za granice zostałam z problem sama.w dodatu mam bardzo menczącą i stresującą prace.4 tygodnie temu pojawiły się u mnie częste bóle głowy,nudności,zawroty głowy,a od tygodnia również ciężko mi sie oddycha. Miałam robione wszelkie badania i nie wyszło w nich nic niepokojacego,dla tego bardzo mnie dziwią te dolegliwości. Mój mąz jest wspaniałym człowiekiem dba o mnie. Rozmawiałam z nim o tym ale on zawsze mówi że nie ma takiej możliwości żebyśmy nie mieli dzieci i że napewno nam sie uda.Lecz ja widzę że jest mu ciężko ale ukrywa to przedemna żeby mi nie robić jeszce wiekszej przykrości .Zawsze miałam problem z miesiączką i przypuszczałam że mogę mieć problem ze zajściem w ciążę.lecz dopiero od jakiś 7 miesięcy od zażywania leków zaczełam się tym naprawdę załamywać w głowie roją mi sie myśli że nigdy nie zostane mamą wiem że jeszcze jestem młoda ale nie zawsze tak będzie i co jak nigdy to sie nie stanie,czasami nawet muwie sobie w myślach że jeśli nie uda nam się to nie mam po co i dla kogo żyć.Ta sytuacja bardzo mnie przygnębia.
