mateusz89m

Czy w wypadku stosowania propranololu a dość częstym korzystaniu z łóżka relaksującego, który ma funkcje masażu pleców itp.(pisząc często to codziennie) może spowodować, tak jak w wypadku stymulantów efekt odwrotny do zamierzonego? Z tego co wyczytałem podczas wykonywania masażu w początkowej fazie wydzielana jest duża ilość histaminy a gdzieś po 20 min. zwiększa się poziom "adrenaliny". Zapewne jego wzrost nie jest tak duży w porównaniu z stymulantami, ale jak może to się mieć do częsty takich zabiegów. Po za tym pisząc o propranololu mam na myśli w dawce max 2x10mg w celu zmniejszenia ciśnienia. Problem z ciśnieniem to może nie jest aż tak duży ale trochę się niepokoję związku z tym, że w badaniu echa serca miałem nieco powiększoną aortę piersiową- najprawdopodobniej branie Snusu w dawce najwyższej jakie produkują się do tego przyczyniło. Ciężko ku..rwa jest jak się mam problemy psychiczne a to mnie najlepiej mobilizowało w pracy bo tak to ni ch.uja nic na mnie nie działało i człowiek cały czas chodził zdołowany o tego właśnie ten masaż który relaksuję a okazuję się, że jest przeciwwskazaniem do np. tętniaka, która w tej sytuacji najbardziej się obawiam. W badaniach niby poza tym powiększeniem nie było tętniaka ale kto wie jak się rozpędzę w stosowaniu swojej terapii związanej z "schizofrenią". Po za tym taka co tyg. rozmowa z psycholog to za mało. No dobra w każdym razie co myślicie odnośnie tej interakcji masaż-propranolol bo nie mogę żadnych w necie informacji dokładnie na tym przykładzie znaleźć nawet na angielskojęzycznych stronach.

Rozumiem, że nie Net ale potrzebuje sprecyzowania na temat krwioplucia. Na 100 % jest pewien, że krew która mi poleciała mi razem ze śliną pochodziła z jamy ustnej ale mój mózg to inaczej interpretuje. i nie daje mi spokoju. Dlaczego na wielu stronach piszą, że krwioplucie może być objawem tętniaka aorty ale nie piszą o jakie krwioplucie chodzi czy prawdziwe cz y rzekome. Wszystko ogólnikowo a ja chcę tylko wiedzieć aby się uspokoić i odciążyć się choć trochę od mojej pierwotnej choroby na którą choruje a mianowicie schizofrenii.

Witam jakiś czas temu byłem u lekarza na badaniach na których robił mi usg serca, brzucha. Badania wykazał na wzrost aorty w odcinku piersiowym do rozmiaru 34mm. Właściwie od jakiś 2 miesięcy czuje ucisk w okolicy lewego żebra i okolica serca a czasami mam wrażenie jakby mi dodatkowo pulsowało w okolicy serca poza normalnym biciem serca. Wczoraj wieczorem przy splunięciu zauważyłem krew razem ze śliną. Raczej wyglądało mi to na taką jak przy krwawieniu z dziąseł przez chwilę później wszystko wróciło do normy. Dziś wszytko w normie nie zauważyłem jakieś krwi ale nie daje mi to spokoju. Czytałem, że jednym z objawów tętniaka aorty jest krwioplucie. Tylko nie mogłem się doczytać jak ono wygląda i czym jest spowodowane. Mógłbym mi ktoś przybliżyć sytuację jak wygląda krwioplucie w tętniaku oraz od czego zależy jego częstotliwość. Dodam, że za miesiąc mam wizytę u kardiologa żeby dokładnie wszystko wybadać ale takie objawy nie dają mi spokoju. Jet to jakiś atak paniczny, urojeni wręcz, które zatruwa mi umysł i choć bym nie wiem jak się przekonywał to nic nie dociera do mojej podświadomości, żeby mnie puściło. Minął już 3 dzień i ani razu nie zauważyłem krwi, ale dalej mi to nie daje żyć. Czysty obłęd. Po za odczuciami w klatce piersiowej nie czuje nic niepokojącego.

do pracy Jaki owoc najbardziej lubisz?

Zaburzenia szlaku sygnałowego Wnt w patogenezie schizofrenii Pojawiające się w ostatnich latach liczne prace doświadczalne i kliniczne dotyczące szlaku sygnalizacji Wnt dowodzą znacznego zainteresowania środowiska medycznego jego rolą. Białka Wnt są grupą mało zmieniających się w procesie ewolucji białek sekrecyjnych, stanowiących molekuły sygnalizacyjne regulujące interakcje między komórkami w procesie embriogenezy. Białka Wnt wiążą się z receptorami rodziny Frizzled, których pobudzenie, poprzez kaskadę wielu przełączników w cytoplazmie, ostatecznie prowadzi do aktywacji b-kateniny, która wnika wówczas do jądra, tworząc kompleksy z wiążącym się z DNA białkiem Tcf (T-cell factor), aktywując transkrypcję docelowych genów Wnt (Nusse i wsp. 1999). Zaburzenia w obrębie tej ścieżki wewnątrzkomórkowej transdukcji sygnału leżą u podstaw zaburzeń rozwojowych, procesów onkogennych, a także schorzeń neurodegeneracyjnych, takich jak choroba Alzheimera czy choroba Huntingtona. Stosunkowo nowa jest teza o znaczeniu sygnalizacji Wnt w regulacji neurogenezy, neuroplastyczności i wrażliwości komórek nerwowych (Lie i wsp. 2005). Według koncepcji neurorozwojowej, postulowanej przez Lipską i Weinbergera (2002), u podstaw schizofrenii leżą nieprawidłowości w rozwoju mózgu, dlatego interesujący wydaje się udział szlaku wewnątrzkomórkowej transdukcji sygnału Wnt w jej patogenezie ze względu na istotną rolę, jaką odgrywa w trakcie ontogenezy. W niniejszym artykule omówiono nieprawidłowości w obrębie ścieżki kanonicznej Wnt stwierdzone w schizofrenii. Szczególną uwagę zwrócono na dwa jej elementy – GSK-3 i b-kateninę – jako miejsca wewnątrzkomórkowego oddziaływania leków antypsychotycznych. Szlak Wnt Termin Wnt powstał z połączenia nazw genów wingless (ang. bezskrzydły) oraz int-1 występujących odpowiednio u Drosophila sp. i ssaków, które kodują bogate w cysteinę, sekrecyjne glikoproteiny Wnt (Du i wsp. 1995). Białka Wnt kodowane przez wingless i int-1 wykazują podobną sekwencję aminokwasową. Do tej pory zidentyfikowano 19 glikoprotein należących do rodziny Wnt na podstawie zgodności w sekwencji aminokwasowej, mimo iż mogą one wykazywać odmienne właściwości funkcjonalne. Zostały one sklasyfikowane w dwie grupy: glikoproteiny onkogenne aktywujące opisaną poniżej ścieżkę kanoniczną, zależną od protoonkogenu – b-kateniny (Wnt-1, -3A, -8, -8B) – oraz glikoproteiny pozbawione właściwości transformujących (aktywujące szlak niekanoniczny nieomówiony w niniejszej pracy) i działające antagonistycznie wobec białek pierwszej grupy (Wnt-4, -5a, -11). Białka z rodziny Wnt działają auto- i parakrynnie, pobudzając komórki do proliferacji, różnicowania i przeżycia, a w trakcie rozwoju układu nerwowego są zaangażowane w procesy, takie jak adhezja komórek i formowanie synaps (Cadigan i wsp. 2006; Ciani i Salinas 2005; Lamparska-Przybysz i wsp. 2006). W komórce b-katenina pełni dwie podstawowe funkcje: składnika międzykomórkowych połączeń adhezyjnych i czynnika transkrypcyjnego w szlaku sygnałowym Wnt. W adhezji komórek b-katenina jest łącznikiem pomiędzy transbłonową cząsteczką E-kadheryny a cyto-szkieletem aktynowym za pośrednictwem a-kateniny (Kemler 1993). Natomiast działanie wolnej b-kateniny jako czynnika transkrypcyjnego w szlaku Wnt zależy od jej stężenia w cytoplazmie, który jest regulowany stopniem proteosomalnej degradacji. Szlak kanoniczny rozpoczyna połączenie glikoproteiny Wnt z receptorem serpentynowym o siedmiu domenach transbłonowych – Frizzled (Fzd) (ryc. 1.). Sygnał zostaje przekazany do wnętrza komórki dopiero po związaniu kompleksu Wnt-Frizzled przez koreceptor LRP5/6 z rodziny receptorów LDL (low-density lipoprotein), który uprzednio musi ulec fosforylacji przez CK I-g (kinaza kazeinowa I-g, Casein Kinase I-g) (Fiol i wsp. 1987; Cadigan i wsp. 2006). Ten sygnał jest przenoszony na białko cytoplazmatyczne Dishevelled (Dvl), ulegające fosforylacji przy udziale kinaz Par-1 i CK1-e. Fosforylacja Dvl zwiększa jego afinicję do kompleksu Frat1/GBP (GSK binding protein), hamującego kinazę serynowo-treoninową GSK-3b (kinaza syntazy glikogenu 3, glycogen synthase kinase-3) (Hino i wsp. 2003). W konsekwencji nieufosforylowana, wolna b-katenina gromadzi się w cytozolu, a następnie przy udziale importyn ulega translokacji do jądra komórkowego (Brembeck i wsp. 2006). Poziom wolnej b-kateniny w cytoplazmie jest zatem regulowany przez aktywną GSK-3b. Interakcja z czynnikami transkrypcyjnymi Tcf/Lef (T-cell factor/lymphocyte enhance factor-1) w jądrze komórkowym w wyniku utworzenia kompleksu transkrypcyjnego z udziałem domeny transaktywacji b-kateniny (której nie mają białka Tcf/Lef) powoduje wzrost ekspresji genów docelowych. W rezultacie uruchamiana jest ekspresja wielu genów m.in.: c-jun, c-myc, fra-1, cyklina D1, groucho, CBP/p300, nukleoplazmina, frizzled i folistatyna (Gould i wsp. 2007; Hurlstone i Clevers 2002). Geny te pełnią ważną funkcję w regulacji cyklu komórkowego, apoptozy, proliferacji i progresji nowotworowej. Zdolność b-kateniny do nasilania transkrypcji genów nie ogranicza się jednak tylko do tworzenia kompleksu z Tcf/Lef. Białko b-katenina oddziałuje także z licznymi receptorami jądrowymi, tj. receptorami estrogenowymi i androgenowymi, receptorami dla kwasu retinowego, witaminy D, tyroksyny i glukokortykoidów (Gould i wsp. 2007; Mendez i Garcia-Segura 2006). Przy braku aktywacji ścieżki kanonicznej, b-katenina jest ubikwitynowana i degradowana w proteasomie 26S (ryc. 2.). W skład kompleksu ubikwitynującego b-kateninę wchodzą białka: APC (adenomatous polyposis coli), aksyna oraz kinazy: GSK-3b i CK1a (Davies i wsp. 2001). Fosforylacja b-kateniny na Ser45 przez CK1a wyprzedza kolejne fosforylacje (Thr41, Ser37, Ser33) przez GSK-3b. Ma ona na celu „naznaczenie” b-kateniny jako właściwego substratu dla GSK-3b (Fiol i wsp. 1987; Liu i wsp. 2002). Ufosforylowana b-katenina jest rozpoznawana przez białko b-TrCP zawierające powtórzenia b-transducyny (ang. b-transducin repeats-containing protein), będące składnikiem ligazy E3 ubikwityny, którym jest w tym przypadku kompleks SCF (składający się oprócz b-TrCP z białek: Sgt1, Skp1 i kuliny) (Brembeck i wsp. 2006). Nie dochodzi zatem do translokacji b-kateniny do jądra komórkowego i aktywacji kompleksu transkrypcyjnego Tcf/Lef. Wobec braku b-kateniny, Tcf/Lef-1 pełni dwie zasadnicze funkcje: represora transkrypcji genów docelowych i aktywatora deacetylazy histonowej (HDAC, ang. histone deacetylase), co wpływa na zmniejszenie dostępności genów na skutek nasilenia deacetylacji histonów (Clevers i van de Wetering 1997). Zaburzenia sygnalizacji Wnt w schizofrenii Teoria neurorozwojowa schizofrenii zakłada, że interakcje między czynnikami genetycznymi i środowiskowymi występujące na wczesnym etapie rozwoju mogą negatywnie wpływać na wzrost neuronów, ich uwarstwienie oraz ułożenie przestrzenne, co skutkuje poważnymi zaburzeniami cytoarchitektury mózgu. Nieprawidłowości mające początek w okresie płodowym ulegają utrwaleniu w okresie okołoporodowym, a do ich pełnej ekspresji pod postacią objawów klinicznych schizofrenii dochodzi we wczesnej dorosłości (Arnold i Trojanowski 1996). Podstawowymi dowodami potwierdzającymi koncepcję neurorozwojową patogenezy schizofrenii są: • zmiany morfologiczne mózgu stwierdzane u schizofreników (ubytki kory czołowej i hipokampa, poszerzenie komór, wyraźnie mniejsza liczba neuronów w warstwach VI kory przedczołowej, V kory obręczy i III kory ruchowej), • deficyty neuromotoryczne, językowe i poznawcze występujące w dzieciństwie, • komplikacje w okresie prenatalnym i okołoporodowym (niedotlenienie, głodzenie, infekcje wirusowe i bakteryjne, zwłaszcza podczas drugiego trymestru, niska masa urodzeniowa) stanowiące biologiczne czynniki ryzyka zachorowania, • anomalie fizyczne dotyczące budowy rąk, uszu, stóp lub twarzy (wysoko sklepione podniebienie, fałd nakątny na powiece, pochylenie szczeliny oczu, nieprawidłowości w budowie łuków twarzowych), które częściej obserwuje się u chorych na schizofrenię niż w normalnej populacji (Brixey i wsp. 1993; Kozlovsky i wsp. 2002). Najwięcej prac doświadczalnych i klinicznych dotyczących szlaku Wnt wskazuje na zaburzenia w schizofrenii ekspresji i aktywności GSK-3, stanowiącej kluczowy jego element. GSK-3 jest kinazą serynowo/treoninową fosforylującą liczne czynniki transkrypcyjne, enzymy i elementy cytoszkieletu. U ssaków występują dwie izoformy GSK-3: a i β kodowane przez geny zmapowane odpowiednio na chromosomie 19 i 3, o 85-procentowej zgodności sekwencji aminokwasowej i 98-procentowej homologii w obrębie domeny katalitycznej (Shaw i wsp. 1998). Mimo dużego podobieństwa (ale nie zawsze identycznej funkcji biologicznej) znacznie więcej prac badawczych jest poświęconych udziałowi izoformy β GSK w patogenezie schizofrenii. Rola GSK-3 nie jest tylko ograniczona do szlaku Wnt/b-katenina. Enzym ten jest umiejscowiony na skrzyżowaniu trzech kaskad wewnątrzkomórkowej transdukcji sygnału: szlaku Wnt, sygnalizacji insuliny oraz sygnału neurotrofinowego. Aktywność konstytutywna GSK-3 wynika z fosforylacji tyrozyny Tyr279/216 (odpowiednio dla izoformy a i b). Podlega ona dynamicznej regulacji poprzez kinazę Akt, która fosforyluje resztę serynową końca aminowego białka (Ser21/9), co skutkuje inhibicją enzymu. Defosforylacja ufosforylowanej GSK-3b (p-GSK-3b) zachodzi z kolei przy udziale fosfatazy białkowej 1 (PP 1, ang. protein phosphatase 1). Zahamowanie aktywności GSK-3b następuje po pobudzeniu ścieżki PI-3K/Akt (kinazy 3-fosfatydyloinozytolu/Akt, ang. phosphatidylinositol-3-kinase/Akt) przez neurotrofiny i insulinę (Ding i wsp. 2000). W ścieżce Wnt/b-katenina główną rolę w inaktywacji GSK-3 odgrywa natomiast białko Dvl (ryc. 1.). Jednak i w tym przypadku Akt może współdziałać z Dvl jako ważny regulator sygnalizacji Wnt. Jak wykazali Fukumoto i wsp. (2001), uaktywniona Akt może wiązać się do kompleksu aksyna-GSK-3b w obecności Dvl, fosforylować GSK-3b i zwiększać stężenie wolnej b-kateniny. U ssaków podczas ontogenezy zachodzą istotne zmiany w ekspresji GSK-3, a zaburzenie aktywności enzymu w różnych jej okresach może mieć istotne znaczenie dla rozwoju schizofrenii. Stwierdzono, że w mózgu szczura w okresie embrionalnym ekspresja GSK-3b pojawia się w 10. dniu (E10), osiągając najwyższy poziom między E10 a 10. dniem po urodzeniu (P10). Następnie stopniowo ulega ona obniżeniu i jest najniższa w okresie dorosłości (Leroy i Brion 1999). We wzrastających neuronach wysoką ekspresję GSK-3b stwierdzono w perikarionach, proksymalnych dendrytach i stożkach wzrostu aksonów. Silna ekspresja GSK-3b podczas okresu pre- i okołonatalnego jest związana z jej dużą aktywnością enzymatyczną. To z kolei wskazuje na nasiloną fosforylację substratów przeprowadzaną przez enzym, którymi (oprócz b-kateniny) są m.in.: neuronalna cząsteczka adhezyjna (N-CAM, ang. neuronal cell adhesion molecule), białko związane z mikrotubulami (MAP1B, ang. microtubule associated protein), synapsyna I, neurofilamenty (NFs), c-Jun, NFAT, CREB, eIFB-e i białko szoku cieplnego 1 (HSF-1, ang. heat shock factor 1) (Kozlowsky i wsp. 2002; Gould i wsp. 2007). Także w dorosłym mózgu szczura potwierdzono obecność GSK-3b w neuronach we wszystkich obszarach, ale nie w astrocytach. Immunoreaktywność enzymu wykryto zarówno w strukturach korowych, jak i podkorowych, móżdżku i pniu móz-gu. Tak szeroki zakres ekspresji sugeruje, że w dorosłym mózgu GSK-3b jest zaangażowana w regulacyjne ścieżki sygnalizacyjne wspólne dla wszystkich komórek neuronalnych. W schizofrenii dochodzi do zmian w lokalizacji lub ekspresji różnych elementów ścieżki sygnałowej Wnt, głównie w obrębie kory móz-gowej, podkładki i hipokampa (warstwy komórek piramidowych pola CA3 i CA4) w porównaniu z osobami zdrowymi (De Ferrari i Moon 2006). Mogą być one przyczyną defektów strukturalnych charakterystycznych dla schizofrenii. Glikoproteiny Wnt odgrywają podstawową rolę w prawidłowym rozwoju centralnego układu nerwowego przez kontrolę migracji i różnicowania neuronów oraz przebudowę połączeń synaptycznych (Cotter i wsp. 1998; Kozlovsky i wsp. 2000). Miyaoka i wsp. (1999) w badaniach post mortem wykazali u pacjentów schizofrenicznych wzrost liczby neuronów piramidowych zawierających Wnt-1 w hipokampie (CA3 i CA4). Zwiększenie immunoreaktywności białka Wnt-1 sugeruje zmiany plastyczności tej struktury w mózgu schizofrenicznym. W korze mózgowej chorych stwierdzono natomiast zahamowanie ekspresji genów odpowiedzialnych za syntezę endogennych inhibitorów przekazu sygnału Wnt, takich jak białko DKK3 (ang. dickkopf-3) i sFRP-2 (ang. soluble Frizzled-related protein-2) (Ftouh i wsp. 2005). Skutkiem jest osłabienie aktywności enzymatycznej GSK-3 prowadzące do akumulacji b-kateniny, która po połączeniu z czynnikami transkrypcyjnymi Tcf/Lef, podczas rozwoju neuronalnego pobudza w nieodpowiednim czasie transkrypcję genów Wnt-zależnych (Kozlovsky i wsp. 2002). Konsekwencją redukcji aktywności GSK-3 jest też zmniejszenie fosforylacji N-CAM, odgrywającej ważną rolę w procesach neurorozwojowych, tj. wzrost aksonów, stabilizacja synaps i migracja komórek (Mackie i wsp. 1989; Hall i wsp. 2002). Spadek ekspresji N-CAM może zatem stanowić wyjaśnienie zmian orientacji przestrzennej komórek w hipokampie charakterystycznych dla schizofrenii (Barbeau i wsp. 1995). GSK-3 fosforyluje również białko MAP1B, będące głównym składnikiem cytoszkieletu neuronów i zaangażowane w wydłużanie aksonów oraz polarność komórek neuronalnych. Zdolność MAP1B do wiązania z mikrotubulami w celu reorganizacji cytoszkieletu zależy od stanu jego ufosforylowania, który w wydłużanych aksonach i stożkach wzrostu podlega regulacji zarówno przez GSK-3a, jak i GSK-3b (García-Pérez i wsp. 1999). W schizofrenii obserwowano wzrost nieufosforylowanej formy tej proteiny w podkładce hipokampa (Cotter i wsp. 1998). Ostatnie dane pochodzące z badań farmakogenetycznych sugerują ponadto związek pomiędzy polimorfizmem powtórzeń sekwencji (CAA)n w obrębie intronu 1 genu kodującego GSK-1b (3q 13.3) a typem schizofrenii. Shaw i wsp. (1998) stwierdzili częstsze występowanie schizofrenii paranoidalnej u heterozygot (CAA)(3)/(CAA)(5). Niedawno Lovestone i wsp. (2007) zaproponowali interesującą koncepcję łączącą neurorozwojową i dopaminową teorię schizofrenii, według której wczesne osłabienie aktywności GSK-3 ma konsekwencje neurorozwojowe, które predysponują do choroby, natomiast wzrost aktywności GSK-3 w dorosłym mózgu wpływa (oprócz promowania apoptozy neuronów) na sygnalizację dopaminergiczną, powodując objawy psychotyczne i dysfunkcje poznawcze. To może zatem tłumaczyć zmiany w ekspresji mRNA i białka GSK-3, fosforylacji GSK-3 oraz jej aktywności enzymatycznej stwierdzone w badaniach post mortem mózgów chorych na schizofrenię (Cotter i wsp. 1998; Kozlovsky i wsp. 2000; Beasley i wsp. 2001). W schizofrenii u dorosłych stopniowo osłabieniu ulega proces fosforylacji reszt serynowych GSK-3b (o ok. 40%), co prowadzi do nasilenia jej aktywności i zmniejszenia ekspresji b-kateniny. Redukcję ekspresji b-kateniny w polach CA3 i CA4 hipokampa w schizofrenii stwierdzili m.in. Cotter i wsp. (1998). Przez domeny powtórzeń DHR b-katenina wiąże się z receptorem NMDA, którego C-końcowa domena jest połączona z białkiem zakończeń postsynaptycznych PSD-95. Progresywne zmniejszenie stężenia b-kateniny może być zatem przyczyną zaburzeń w transmisji glutaminianergicznej w korze przedczołowej i hipokampie występujących w schizofrenii, a potwierdzonych osłabieniem ekspresji synaptofizyny i GAP 43 jako markerów synaptogenezy i sproutingu, czyli tworzenia i wzrostu nowych rozgałęzień aksonów (Eastwood i wsp. 2000; Lehner i wsp. 2003). Dostępne są także dane świadczące o związku dysfunkcji innego elementu szlaku Wnt – białka Dvl – ze schizofrenią. Zidentyfikowano trzy izoformy Dvl: Dvl-1, -2 i -3, ale do tej pory nie odkryto, jak różnią się one funkcjonalnie (Semenov i Synder 1997). Istotne zaburzenia interakcji społecznych i sensomotorycznych wykryto natomiast u myszy z brakiem genu kodującego białko Dvl-1 (22q.11) (Lijam i wsp. 1997). U ludzi mikrodelecje w obrębie odcinka q11 chromosomu 22 charakterystyczne dla zespołu Di George’a są związane (w przybliżeniu) z 30-krotnym wzrostem ryzyka zachorowania na schizofrenię i często wykrywa się je u pacjentów schizofrenicznych (Bassett i wsp. 2001). Wyniki ostatnio przeprowadzonych eksperymentów na myszach pozbawionych genu kodującego transporter dopaminy (model zwierzęcy schizofrenii) sugerują, że przyczyną wzrostu aktywności GSK-3b obserwowanej u chorych ze schizofrenią może być deregulacja sygnalizacji Akt (Bealieu i wsp. 2005). W kilku badaniach kohortowych wykazano, że haplotyp izoformy kinazy Akt – Akt1 – jest związany z podatnością na schizofrenię. Także w badaniach post mortem mózgów schizofreników stwierdzono zmniejszenie ekspresji i aktywności tego enzymu (Emamian i wsp. 2004). Istotny w omawianym kontekście jest także fakt, że zahamowanie kinazy Akt następuje na skutek stymulacji receptorów dopaminergicznych D2, powodując w efekcie końcowym nasilenie aktywności GSK-3 (Beaulieu i wsp. 2005). Aktywacja ścieżki kanonicznej Wnt przez leki antypsychotyczne Ostatnie dane wskazują, że leki antypsychotyczne poprzez antagonizowanie aktywności dopaminergicznej i/lub serotoninergicznej mogą wywierać wpływ na GSK-3 (Roh i wsp. 2007). Wyniki prac doświadczalnych potwierdzają, że zarówno typowe, jak i atypowe leki antypsychotyczne nasilają hamującą fosforylację GSK-3 na Ser21/9 oraz zwiększają ekspresję jądrowej b-kateniny (Kang i wsp. 2004). Mechanizm prowadzący do korekcji zaburzeń równowagi pomiędzy kinazami Akt i GSK-3 jest odmienny dla neuroleptyków typowych i atypowych. Uważa się, że klasyczne neuroleptyki zapobiegają głównie redukcjom aktywności Akt poprzez blokowanie receptorów D2. Neuroleptyki atypowe mogą z kolei albo aktywować kinazę Akt, albo też naśladować jej działanie przez zwiększenie fosforylacji substratów: GSK-3a lub GSK-3b (Kang i wsp. 2004). Atypowe anty-psychotyki wyróżnia od leków typowych zredukowana afinicja i mniejsza specyficzność wobec receptorów D2. Kilka z nich (olanzapinę, risperidon, kwetiapinę, ziprazidon) charakteryzuje także wysokie powinowactwo do receptorów serotoninergicznych 5-HT2A. Wykazano, że typowy neuroleptyk haloperidol oraz neuroleptyki atypowe: risperidon i klozapina, zwiększają ekspresję p-GSK-3b i b-kateniny w korze przedczołowej oraz białek Div-3, b-kateniny i p-GSK-3 w neuronach dopaminowych w śródmózgowiu brzusznym mózgu szczura po podaniu przewlekłym (Alimohamad i wsp. 2005). Raklopryd – antagonista receptorów dopaminergicznych D2 – wykazywał podobny kierunek zmian do obserwowanych po podaniu neuroleptyków, co potwierdza, iż są one skutkiem blokady tych receptorów. Sutton i wsp. (2007) po podaniu haloperidolu i klozapiny obserwowali zarówno w warunkach in vivo (szczury), jak i in vitro (komórki PC12 pheochromocytoma i SH-SY5Y neuroblastoma) także większe całkowite stężenie białka Dvl-3, kluczowego elementu szlaku Wnt hamującego GSK-3. Posługując się metodą immunoprecypitacji, autorzy wykryli, że Dvl-3 jest związane z receptorem dopaminowym D2. Za pomocą podwójnego barwienia fluorescencyjnego potwierdzono, że zmiany w GSK-3 i b-kateninie występują w tej samej populacji neuronów i że neurony te wykazują ekspresję receptorów D2 (Alimohamad i wsp. 2005). To sugeruje, iż leki antypsychotyczne przez wpływ na receptory D2 mogą działać na białko Dvl, inicjując kaskadę zmian obejmujących aksynę, GSK-3 oraz b-kateninę, co z kolei może osłabiać objawy psychotyczne u pacjentów schizofrenicznych. Ostre lub przewlekłe podawanie in vivo atypowych neuroleptyków – risperidonu, klozapiny, kwetiapiny i olanzapiny – powoduje zahamowanie aktywności GSK-3b w różnych strukturach mózgu (Alimohamad i wsp. 2005; Li i wsp. 2007). Ponadto leki, które wpływają na transmisję serotoninergiczną, tj. selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, inhibitory monoaminooksydazy i trójcykliczne antydepresanty, wzmacniają hamujący wpływ atypowych neuroleptyków na GSK-3b (Li i wsp. 2007). Co ciekawe, wzrost aktywności GSK-3 wykazano ostatnio w korze przedczołowej ofiar samobójstwa chorych na depresję. Wydaje się, że dwa typy receptorów serotoninergicznych mogą odgrywać przeciwstawną rolę w regulacji GSK-3b: stymulacja receptorów 5-HT2A prowadzi do aktywacji kinazy, podczas gdy stymulacja receptorów 5-HT1A ją hamuje. Efekt atypowych neuroleptyków i leków serotoninergicznych sugeruje, że Akt i GSK-3 mogą działać jak łączniki sygnału dla transmisji dopaminergicznej i serotoninergicznej i przyczyniać się do ich wpływu na te układy neuroprzekaźnictwa (Li i wsp. 2004). Wobec braku wystarczających wyników badań behawioralnych odnośnie do funkcji GSK-3 w regulacji działania serotoniny, ta zintegrowana funkcja pozostaje jednak jedynie hipotezą. Źródło: https://www.termedia.pl/Zaburzenia-szlaku-sygnalowego-Wnt-w-patogenezie-schizofrenii,46,11380,1,0.html

mam pytanie czy ten lek przy napięciach mięśni, szybszym biciu serca spowodowanym znużeniem lękowym czy stresem zarazem oraz nieco szybszym oddechem, który jest taki spłycony pomaga albo może pomóc oraz czy ten lek koligowałbym przy braniu zarazem z kompleksem witamin b a dokładnie B100 lub samą niacyną czyli B3 500mg, która od czasu do czasu brana na mnie działa ale tylko od czasu do czasu bo jej efekt działania zanika a szczególnie efekt flush, który dla mnie jest zbawieniem do tego teraz biorę wenyfelasksyne i pernazynę -na spanie ale te lekki nic a nic nie działają i to nie pierwsze leki tego typu, które brałem ale żadne nigdy nie działały a jak działały to w odwrotną stronę nakręcały niepokój, że można było zwariować.

Właśnie sam się nad tym zastanawiałem i nie mogę znaleźć odpowiedzi:)

[videoyoutube=ID_wideo]opis[/videoyoutube] Miejsce opis może pozostać puste, a w ID_wideo wstawiasz ID_wideo, czyli np. 6im_lG6vXRg Ok dzięki czyli jeszcze raz: [videoyoutube=W-Lz45vzWwY][/videoyoutube] [videoyoutube=3eLHfQKgRS4][/videoyoutube] [videoyoutube=6im_lG6vXRg][/videoyoutube]

Hej z racji tego że mam gorsze stanu i siedzę więcej przed kompem to coś sobie robiłem na YouTubie może ktoś mi podpowie co poprawi w niektórych aspektach itd.. Link np: Nie wiem czemu nie działą mi youtube kod BB forumowe dlatego podaje w czysto linkach

Hej ja cierpię na te zaburzenia nie będę się jakoś rozpisywał ale nawet teraz one działają w sposób maniakalny automatycznie czuję po działaniu afektu w mózgu i tak się nakręcam ale chu.j nie da rady tego kontrolować taki stan podniecenia a zarazem w środku pustka współczuje przerąbana ostatnio 4 dni nie spałem a jeszcze pracuję i była rzeźnia ale na szczęście to sklep rodziców więc na więcej sobie pozwalam bo tak nie nadałbym się do pracy przynajmniej teraz bo miałem ostatnio silny stan remisji, rzekłbym cud ale coś paranoje wzięły kontrolę nad układem współczulnym i nic a leki to chyba trzeba mam szczęście. Ja mam teraz znowu dobrego lekarza, który muszę za tydz. znowu sobie pogadać i jak z kolegą pogadać bo trochę kumam na czym one polegają ale tutaj z lekarzem trzeba wejść na trochę inne relacje a ja już go trochę znam ale nie ważne..... W każdym razie jakby istniał lek który mógł delikatnie oddziaływać na układ współczulny a zarazem na układ przywspółczulny ale nie ma takiego czegoś przynajmniej nie w tej erze a dlaczego? kasa bo gdyby ci naukowcy z tą swoją chemią syntetyczną poleczyli siły z ortomolekularnaymi znawcami to było by coś w miarę ale ci i ci hajs a tak to trzeba jakoś walczyć i w ogóle ale coś tam próbują. Nie ma lekko mam nadzieję, że będzie dobrze wam i samemu sobie też tak mówię- grunt to nigdy się nie poddawać i nie zapominać o wartości życia. Chciałem coś jeszcze napisać ale wyleciało ale spoko. Wesołych Świąt no i Zdrowia a najlepiej to nie skupienia się na nim:):):):) Może taki filmik poprawi wam humor. Mojego wykonania

Hej ja cierpię na te zaburzenia nie będę się jakoś rozpisywał ale nawet teraz one działają w sposób maniakalny automatycznie czuję po działaniu afektu w mózgu i tak się nakręcam ale chu.j nie da rady tego kontrolować taki stan podniecenia a zarazem w środku pustka współczuje przerąbana ostatnio 4 dni nie spałem a jeszcze pracuję i była rzeźnia ale na szczęście to sklep rodziców więc na więcej sobie pozwalam bo tak nie nadałbym się do pracy przynajmniej teraz bo miałem ostatnio silny stan remisji, rzekłbym cud ale coś paranoje wzięły kontrolę nad układem współczulnym i nic a leki to chyba trzeba mam szczęście. Ja mam teraz znowu dobrego lekarza, który muszę za tydz. znowu sobie pogadać i jak z kolegą pogadać bo trochę kumam na czym one polegają ale tutaj z lekarzem trzeba wejść na trochę inne relacje a ja już go trochę znam ale nie ważne..... W każdym razie jakby istniał lek który mógł delikatnie oddziaływać na układ współczulny a zarazem na układ przywspółczulny ale nie ma takiego czegoś przynajmniej nie w tej erze a dlaczego? kasa bo gdyby ci naukowcy z tą swoją chemią syntetyczną poleczyli siły z ortomolekularnaymi znawcami to było by coś w miarę ale ci i ci hajs a tak to trzeba jakoś walczyć i w ogóle ale coś tam próbują. Nie ma lekko mam nadzieję, że będzie dobrze wam i samemu sobie też tak mówię- grunt to nigdy się nie poddawać i nie zapominać o wartości życia. Chciałem coś jeszcze napisać ale wyleciało ale spoko. Wesołych Świąt no i Zdrowia a najlepiej to nie skupienia się na nim:):):):)

Dla mnie dziś fajka i kiełbasa na ognisku.

Take nieźle jak można mieć aż tyle tych zaburzeń normalnie szał. Mi schizotypia towarzyszy już od jakiegoś czasu ale żadnemu lekarzowi nie chciałoby się aż tak rozpisywać w tym wymiarze. Wracając do związków to myślę, że to w dużym stopniu kwestia cierpliwości. Chociaż obawiał bym się odpowiedzialności za to ale może sama świadomość by była dobra bo nie byłem w związku i nie wiem jak to jest. Odnośnie tego co napisałem czuję się zdenerwowany ponieważ może być to niezrozumiałe dlatego proszę was o wyrozumiałość.

Mam ogólnie taką dignozę z którą się zgadzam głównym powodem moich problemów oczywiście jest lęk, napięcie a dlaczego to zależy mam pewne urazy itp, Lecz chodzi mi o coś innego w tej treśći. Moje pytanie do osób z tym zdiagnozowniem jakie zażywacie leki? Brałem różne od 9 lat zwykle efekt nijaki lub negatywny. Teraz mam brać rano i po południu fluaxol- nie wiem czy znowu go nie biore bo już nie pamiętam tych leków no i wieczorem ranofren, który bądz co bądz coś tam uspokaja ale słabo no i spamilan rano i wieczorem. Wydaje mi się, żę coś te leki miałem zwykle źle dopasowane ciągle jakieś abilifay, soliany, sulpirydy i inne. Nie jestem lekarzem lecz jakieś osobiste doświdczenie z leczeniem mam i zależy mi na uspokojeniu bo lęk naprawdę tutja dominuje wręcz odrealnia. Leki typu klozapina, ketrel co o nich sądzicie, braliście? Bo mi się wydaje, żę coś z tego rodzaju neuroleptków bardziej mogło by mi pomóć chcoć trochę bo wiadomo psychoterapia to podstawa ale codziennie nie jestem u psycholog. Olazapinum czyli ranofren chyba to podonych tego typu należy i coś tam działa a słyszałem, żę raczej tego typu leki włąsciwej działąją na tego typu zaburzenia. Gram w piłkę w klubie co ostanio jest dla mnie dużym wyczynem i dodatakowo pracuję w sklepie na kasie i odechciewa mi się ostatnio tego przez napięcie ogromnę. Sam psycholog raz w tyg. to słabo jak cholora a do tego trzeba mieć sił i motywacji a ja ciągle w dołku non stop już myślałem o szpitalu bo szał. Jestem dość wytrzymałą osobą i dużą zniosłem nawet w ciepriniu ale ile można. Dwa razy byłem w szpitalu i nie raz boję się o swoję życie, żę sobie coś sam zrobię choć nie mam ku temu skłonności i nigdy niemiałem ale to jest proces sucjodalny czasami z obserwacji zależny od rodzaju impulsu. Relaks nawet tego mi się odechciało a znam multum metod. NIe liczę na jakieś cudowne uzdrowienie ale wasze info odnośnie leków, wspomagających co i jak? Jak ktoś możę tylko oprócz ziołowych i suplementów diety bo np. Niacyna coś pomagała ale zależy mi aby pogadać z lekarzem o lekach bo trzeba mu coś zasugerować a wyboru psychiatrów w okolicy nie mam za dużo a ten jest jeszcze w miarę. Pzdr. I jeszcze jedno macie tak, że sobie ustalacie co macie powiedzieć co macie powiedzieć np. komuś przez telefon albo w urzedzie pracy itp. w głowie jeszcze przed wizytą choć dokładnie wiecie co macie powiedzieć czy nawet bliskim to chyba jakiś rodzaj zaburzeń własnej wartości.

Rozumiem ale dlaczego? Mark. Nie chce się sugerować wiedzą ale w zaburzeniach schizoidalnych, to nie lęk jest powodem efektów tych zaburzeń a raczej efekt socjalizacji pierwotnej, więc już nie pytam, tamto ostatnie pytanie.