rafal

Bardzo możliwe, że to wszystko przez niską samoocenę, ale jak ja poprawić?

Mogę jedynie obiecać, że będę się starał. Problem w tym, że ciężko mi jest znaleźć coś pozytywnego. Moje dzieciństwo hmmm normalne (chyba) nie było alkoholu ani przemocy. Mój tata jest rybakiem więc często go nie było, przez to chyba mam i zawsze miałem lepszy kontakt z mamą. W szkole bywało różnie, nie miałem problemu z nauką (teraz sam jestem nauczycielem), ale nie zbyt dobrze dogadywałem się z rówieśnikami (lubili mnie poniżać a ja się dawałem), to chyba wpływa na moją samoocenę, która jest bardzo słaba... Moje wypowiedzi są chyba trochę chaotyczne, przepraszam ale jakos ciężko mi to wszystko poskładać do kupy...

Nic szczególnego w moim życiu się nie dzieje. Na początku też myślałem, że to przemęczenie, nawet zapisałem się na basen- pomyślałem że jak 2-3 razy w tygodniu będę miał godzinę dla siebie to wypocznę, zrelaksuje się itp. ale to cały czas się utrzymuje i zaczynam zastanawiać się czy to nie jest coś innego. Ostatnio czuję się jeszcze gorzej, cały czas po głowie plączą mi się głupie myśli, dlatego postanowiłem tutaj napisać bo jak wspomniałem nie ma tutaj w okolicy żadnego specjalisty a myślę, że moi znajomi stwierdziliby że użalam się nad sobą... a ja na prawdę zaczynam myśleć, że coś jest ze mną nie tak.

Nie wiem od czego zacząć... Nie wiem co mi jest, nigdy nie byłem u specjalisty, ponieważ w moim regionie takiego nie ma. Od kilku miesięcy czuję się nieszczęśliwy (wiem, że to głupio brzmi, ale tak jest), brak mi motywacji i chęci do pracy. Cały czas czuję się sfrustrowany (ciągle niezadowolony)i łatwo się denerwuję. Boże właściwie to nawet nie wiem jak się czuję, mam wrażenie że wszystko dzieje się obok mnie, że nad niczym nie mam kontroli a zarazem mam straszne poczucie winy na każdy temat... Myślę, że to depresja chociaż może to tylko moje jęczenie albo jestem po prostu przewrażliwiony. Błagam o jakąś radę, nie wiem co mam robić...