pawelek

Uslyszalem ostatnio wypowiedz na radio Maryja(nie to zebym tego sluchal ale przypadkiem ).To co uslyszalem jest jak dla mnie budujace.Pewien ksiadz mowil o zbawieniu. Powiedzial ze dla ludzi cierpiacych na depresje wystarczajacym odpokutowaniem za grzechy jest ich choroba, dlatego bedziemy miec o wiele lepszy dostep do nieba bez czyscca Widocznie nie cierpimy bez powodu ale to ma jakis sens. Przynajmniej ja tak mysle

Mnie osobiscie rodzina, bo ja kocham inie chce narazac na cierpienie; no i Bog, bo Jego prawo nakazuje chronic zycie. Gdyby nie to to juz dawno... A co z Wami?

Stwierdzilem u siebie depresje jakies 2,5 roku temu.Poczatkowo nie bylo tak zle poniewaz podczas weekendu mialem troche wytchnienia. Z roku na rok coraz gorzej.Ale terazto kazdy poranek, kazdy kolejny dzien to kolejne meczarnie.Co robic gdzie sie zwrocic.Najlepiej gdyby pomoc byla w ramach NFZ. Dziekuje za odp i pozdrawiam

A wiec moj problem wyglada nastepujaca.Jestem uczniem szkoly sredniej do ktorej chodze juz trzeci rok i dokladnie od momentu kiedy zaczalem nauke w tej szkole dopadla mnie depresja,wczesniej bylo to dla mnie zjawisko obce.jestem pewien ze to przez ta szkole. Chce dodac rowniez ze to nie do konca przez moj charakter, poniewaz prosze mi uwierzyc ze w tej szkole kazdy ma wisielczy nastroj. Z kazdym rokiem moja depresja sie poglebia. Czy powinienem zaczac sie leczyc a jak tak to gdzie sie udac. Czy moze powinienemto zrobic to dopiero gdy skoncze edukacje w tej szkole.Prosze o pomoc. Z gory wszystkim thx!