Uważam, że powinnaś zrobić próbę tężyczkową, dla pewności. Lekarze diagnozują od razu nerwicę, ale nie rozumiem dlaczego. Podobno na studiach uczą się, by taką diagnozę wystawiać na koniec, kiedy wszystko inne zostało wykluczone. Podobnie jak u Ciebie moje objawy zaczęły się w lipcu. Początkowo nagłe osłabienie, do tego doszły problemy z oddychaniem i duszności w spoczynku, ale po większym wysiłku w ciągu dnia. Zrezygnowałam więc ze sportów, a zaczęłam prowadzić leniwy tryb życia. Tymczasowo był spokój do póki znów nie zaczęłam biegać. Miałam epizod hiperwentylacji, gdzie w szpitalu od razu pokierowali mnie do psychologa. Nie mogłam uwierzyć, że tak po prostu, nie wiadomo skąd dostałam ataku paniki. Moje zdrowie wciąż się pogarszało, istny koszmar, tym bardziej, że lekarze, tak jak u Ciebie, wmawiali nerwicę i przepisywali tabletki antydepresyjne, które nie pomagały, a jeszcze pogarszały. Moje pierwsze kroki skierowałam nawet do neurologa, by wykonał mi tą próbę tężyczkową, ale on mnie od tego odwiódł, więc dałam sobie spokój. Tak więc w poszukiwaniu przyczyny zrobiłam sobie wycieczkę objazdową po wszystkich możliwych specjalistach. Każdy twierdził to samo. Już miałam iść do psychiatry, jednak musiałam najpierw się upewnić. Zrobiłam sobie to badanie i wynik był jednoznacznie pozytywny. Teraz jestem na etapie ustalanie przyczyny tężyczki. Wiadomo, że mam niedobór witaminy D i magnezu. Czekam na resztę wyników.
Bądź więc hipochondrykiem i szukaj przyczyny, bo nic bez powodu się nie dzieje. Objawy, które podałaś wskazują na nerwicę, ja też je miałam, ale często takie objawy są następstwem tężyczki, nie da się być spokojnym, kiedy ledwie wstajesz z łóżka i kiedy coś psuje nam życie. Poza tym lek uspakajający powinien w takim przypadku Ci pomóc, jeśli tak nie jest, coś tu nie gra.
