Cześć wszystkim, cieszę się, że są takie miejsca gdzie można porozmawiać na takie tematy.
Chciałabym się zapytać jak powinnam się komunikować, na co zwracać uwagę, czego nie robić w stosunku do osoby, która jest DDA.
Mój chłopak, a raczej były, bo mnie rzucił po kilku latach związku - jest DDA. Zaczął chodzić do psychiatry, przyjmuje leki na fobie społeczne, na stany depresyjne. Utrzymujemy jeszcze kontakt ze sobą, np. ostatnio zadzwonił i wyczułam, że się czuje bardzo przygnębiony więc przyjechałam do niego, pobyć z nim. Chyba mu to pomogło trochę.
Ale w gruncie rzeczy, to mówi mi, że go nie rozumiem, że on nie ma do mnie zaufania, że jest poszukujący i nie wie co będzie, że to jakim był gdy się poznaliśmy (dobry, miły, pomocny, ciepły) to nie jest jego prawdziwe ja.
Mówi, że jest inny, dziwny i stale powtarza, że go nie rozumiem i chyba nie zrozumiem.
Chciałabym się dowiedzieć co mogę zrobić, żeby go wspierać w tej jego drodze. Ja go kocham i chciałabym umieć go zrozumieć choć trochę.
Co radzicie?
Proszę pomóżcie mi.
Pozdrawiam
kothbiro
