ljljaaa

Byłam u psychiatry jakiś czas temu, aby mnie zdiagnozowali, ostatnio powiedzieli mi że mam dda. U "dobrego" (wg innych) psychiatry byłam kilka lat temu (prywatnie) To on stwierdził u mnie wlasnie zaburzenia okresu dojrzewania, strasznie sie u niego czułam. Mi nie zalezy na lekach, sama sie troche przed nimi bronie bo wiem, ze moje problemy wynikaja z nieumiejetnosci poukladania sobie wszystkich spraw w głowie:( Tylko jak na NFZ dostać sie na terapie, która zaczełabym od teraz i byłaby porządnie prowadzona? Zebym poczuła sie bezpiecznie i czuła ze cos w tym kierunku robie.... stoje w miejscu juz kilka dobrych lat, czas ucieka mi miedzy palcami:(

Miałam wyrzuty sumienia ze tyle kasy szło na terapie (juz taka odbywałam) a ona mogla sie ciagnac jeszcze przez kilka lat

Caly czas probuje... robię szkołe weekendowo, podeszłam nawet do egzaminu co uwazam za mój sukces (nie chodzi o nauke, ale o samo zmierzenie sie ze stresem) a niechęć do czego?

Nie chce prywatnie, ale czasami mysle, ze nie ma innej opcji.. Z czym? nie potrafie znalezc pracy i ogolnie podjac jakis kroków, zalatwic sobie praktyk... a to siedzenie w domu zle na mnie działa (jak chyba na kazdego). Ciezko mi z podjeciem decyzji, nawet takich, ktore powinny byc teoretycznie przyjemne (kupienie sobie czeogś) Nie radze sobie z emocjami, duzo we mnie zlosci smutku, dusze sie, bo nie potrafie tez do konca tego wyrazac:(

Zle mi, nie wiem co mam robić, nie radze sobie ze sobą, ze swoim życiem i emocjami.. od wielu lat, a mam dopiero 21, jest cos ze mna nie tak. Byłam u kilku psychiatrów, psychologów, miałam rózne diagnozy - od depresji, zaburzenia okresu dojrzewania, nerwicy i dda... Niby mam teraz terapie (ale co to za terapia co 2 tyg., gdzie nawet bede miała 2miesięczna przerwe - nfz...) Nie chce mi sie życ, nie wiem co mam robić... potrzebuje pomocy, chcialabym byc szczesliwa i funkcjonować normalnie.