mirek 27991703

Witam Wszystkich! jestem na tym forum pierwszy raz i to co tu czytam,to dla mnie nic nowego.rozumiem kazdego kto pisze na temat nerwicy czy depresji.walcze z tym juz z 15 lat.gdybym miał opisywac wszystkie dolegliwosci jakich doznałem,to zajeło by to wiele czasu.ta choroba ,to emocje,przezycia,ktorych nie pamietamy, a jednak je kiedys przezylismy.wszystkie objawy o ktorych tu piszecie,to normalne dla takich stanów nerwicowych i depresyjnych.lecz nie mozna wszystkiego podciągać pod jedno.uwazam ze badania lekarskie to podstawa do wykluczenia wszelkich podejrzeń czy chorób.w moim przypadku badania wszelkiego rodzaju ,nic nie wykryły.wszystko jest w normie.natomiast w mojej psychice rodziły sie rózne choroby-rak,wrzody,zawał itd.cisnienie mierzyłem co pół godziny,napady lęku bez widocznej przyczyny.to było i jest na porządku dziennym.jednego dnia wstaje pogięty a za godzine energia mnie rozpiera.po jakims czasie-dół.innego dnia wstanę wypoczęty-3 godziny- i reszta dnia-tragedia.fakt jest taki ,ze bywają okresy kiedy objawy ustepują,ale nie na długo.kazdy z nas reaguje inaczej i nie mozna sie sługerowac ze jednego boli głowa a kogos innego serce.w ciągu dnia samopoczucie moze zmienic sie wiele razy.ja tez nie raz miałem wrazenie ze jestem zamulony,ze jak ktos do mnie mówi to odpowiadam po czasie,czułem sie obcy dla siebie i otoczenia.moi znajomi byli jakby inni.osobiscie nie lubie imprez,czy inych tam masówek,ale kontakt ze znajomymi mam,choc nie ukrywam ze wole byc sam.wtedy mogę pozostac jakby w swoim swiecie.czesto przychodza mi wtedy rozne mysli,ze tak naprawde to zycie jest szare i ze nic w nim nie osiagne.najgorsze jest to ze ja w to wierze.i wiem ze to jest zle ,ale to mnie przewyzsza.walcze z tym ,lecz bezskutecznie.teraz po prostu zyje z dnia na dzien.i to mnie dobija jeszcze bardziej.lecz gdzies tam licze w duchu ze moze kiedys to sie zmieni.pozdrawiam i zycze powodzenia wszystkim nerwusom