Witajcie, tez jestem nowa. Mam na imię Marta.
Moja depresja wróciła po 10 latach ze zdwojoną siła. Pierwszy raz był po rozwodzie rodziców. Drugi - to długa historia w skrócie mieszkałam 2 lata ze schizofremikiem który nie chciał sie leczyć. Wykończył nas wszystkich psychicznie. Zaczęłam mieć objawy lekowe w efekcie depresje. Czuje sie okropnie. Czuje sie winna i odpowiedzialna za wszystko, za moje myśli, za błędy, które popełniłam.. .przecież każdy je popełnia. Największe poczucie winy mam wobec chłopaka. Jemu się najbardziej obrywa. A jest naprawdę kochany i nie chciałabym go stracić. Jesteśmy razem ponad dwa lata. A ja mam jakieś dziwne myśli...mówi się, że osoby z depresją maja myśli samobójcze. Ja mam inaczej wyobrażam sobie, że krzywdzie moich bliskich, zarówno fizycznie jak i psychicznie. To jest nie do zniesienia! Nie wiem, czy chce z nim być czy nie. O to też sie obwiniam...nie możliwe żeby miłość skończyła się pod dwóch latach! Fakt zakradła sie rutyna, trochę brak jest inicjatywy z jego strony jeśli chodzi o organizowanie wspólnego czasu. Z seksem bywa różnie...myślę że to kwestia dopasowania (oboje byliśmy swoimi pierwszymi właściwie długoterminowymi partnerami). Czuje sie strasznie zagubiona, nie wiem co mam robić... Nie chcę nikogo ranić biorę leki ale niewiele pomagają...pomóżcie...
