Witam, mam na imie Patryk i mam 18lat. Od ponad roku jestem zmuszony do siedzenia w domu z powodu choroby, na lekcje przychodzi do mnie nauczyciel.
Do tamtego czasu było wszystko w porządku, byłem lubiany w szkole mialem kolegow itd. Jednak teraz jest tragicznie, rok temu przeprowadzilismy się do innego miasta, nie mam tu przyjaciól, nie znam nikogo i jeszcze pol roku nie moge wychodzic z domu. Moj problem polega na tym ze nie moge przestac marzyc, zyc wyobraznia. W kazdej chwili musze o tym myslec np. zmywam naczynia i mysle np. o jakiejs dziewczynie stworzonej przez moja wyobraznie, o sukcesach sportowych/zyciowych , czasami nawet jedzac obiad z rodzina mam ten problem.
Nienawidze tego jednak nie umiem tego zatrzymac. Z powodu tego mam rowniez cala twarz w krostach co mnie doluje jeszcze bardziej. Chcialbym przestac tak zyc i zyc normalnie, miec psychiczny komfort. Z taka twarza wiem ze bedzie mi strasznie ciezko za to pol roku w jakies towarzystwo, a jeszcze ucze sie do matury w tym roku i mozna powiedziec ze do szkoly przyjde przed sama matura wiec raczej z nikim sie nie zapoznam, a pozniej 5mies wakacji i studia. Chce zyc terazniejszoscia, znacie moze jakies sposoby zeby uwolnic sie od marzen ktorych w najblizszym roku i tak nie mam szans zrealizowac? czy jakas medytacja moze mi pomoc? moze jakies leki brac? pomocy
przepraszam ze sie rozpisalem
