zl64c

Jeśli chodzi o pojęcie "schizofrenik" nie ma w nim nic obraźliwego, jest to po prostu określenie osoby chorej na schizofrenie, tak samo jak cukrzyk. Oczywiście nasze społeczeństwo nie dorosło aby mówić o głośno o swojej chorobie, nie rozumie tego problemu i wtedy rzeczywiście takie określenie może być obraźliwe. Nie wynika to jednak z samego znaczenia słowa, tylko kontekstu w którym jest użyte. Swoją drogą o mojej chorobie wiedzą tylko najbliżsi i ci ktorzy musza. Bo po co maja wiedziec ci ktorzy i tak tego nie rozumieja?

Ok, dzieki. Zapamietam :) -- 08 lis 2013, 01:57 -- Cieszyć się trzeba, że "tylko" dzienny

eh, stare czasy... przełom 2010 i 2011 :)

Witam, wszystkich użytkowników forum i współpacjentów. Chciałbym, krótko opisać swoją osobę. Mam na imię Marcin, 22 lata, mieszkam i uczę się w Gdańsku. Walczę ze schizofrenią paranoidalną od 6 lat, hospitalizowany dwukrotnie (całe szczęście!), absolwent oddziału dziennego na Srebrzysku. Obecnie znajduję się tak dawno oczekiwanej fazie remisji, za sprawą dobrze dobranych leków (klozapol + ketrel + tisercin + mozarin) oraz dzięki wsparciu rodziny i przyjaciół. Jestem gotowy i chętny do podzielenia się moją wiedzą i doświadczeniami z innymi. Moja historia (dość długa, nie miejsce tu teraz na nią), pokazuję, że mimo porażek i upadków, można żyć normalnie, funkcjonować w społeczeństwie i cieszyś się życiem jak zdrowi ludzie! Pozdrawiam! M. Niestety nie dysponuję "normalnym" zdjęciem.