Cześć. Mam 19 lat, jestem teraz w technikum, w klasie maturalnej. Panicznie boję się przyszłości. Mam ogromne problemy z zaśnięciem, a ostatnio cały dzień potrafię przeżyć na dwóch szklankach soku. W nocy ciągle napadają mnie depresyjne myśli - nie uda mi się zdać wystarczająco dobrze matury, nie znajdę pracy, nigdy nie spotkam miłości, a jeżeli już to będzie to miłość jednostronna, do końca życia będę od kogoś uzależniony (a jednocześnie boję się usamodzielnienia). Boję się, że nie ułożę sobie życia i będę skazany na kogoś, kogo nie kocham, albo kogoś kto mnie nie kocha. Czasem chciałbym zasnąć i się nie obudzić. Chciałbym mieć znowu 5 lat i cały dzień beztrosko bawić się na podwórku z resztą dzieciaków. Nie mam pojęcia po co to tutaj piszę. Może dlatego, że rodzinie nie potrafiłbym się zwierzyć, a rówieśnicy to banda niedojrzałych pajaców, od razu zaczęli by sobie robić z tego żarty, ze względu na własny brak ambicji. Ehh...
