hej!moge napisac ze mam podobne jak nie takie same objawy..trwa to juz 3miesiace..najgorsze jest to ze im gorzej jest ze mna tym bardziej moi przyjaciele nie wiedziec czemu odwracaja sie..nie rozumieja mnie albo zwyczajnie bagatelizuja.moja kumpela np.powiedziala zebym ją nie wkurzała..to przepraszam ale jakie to jest wsparcie/kazdego dnia staram sie udawac ze wszystko jest ok ale tak nie jest..mam problemy ze snem,placze po nocach.czuje sie beznadziejnie i powoli mysle o czyms...najgorsze jest to ze czuje sie nikomu nie potrzebna bo bynajmniej ostatnio nie zaznałam niczego co by wskazywalo ze komus zalezy..do psychologa tez nie pojde bo nie potrafie sie przelamac a to przez co mam ten kryzys ze tak powiem(bo nie wiem co mi jest dokladnie) wiem ze sama rozmowa nic nie pomoze a raczej nie da sie nic z tym z robic i kazda osoba ktora wie o jaka sprawe mi chodzi pewnie by mi przytakneła
