Moj syn ma 28 lat i od dwoch lat leczy sie na zespol paranoidalny. Bierze leki psychotropowe i wydawalo mi sie ze jest lepiej bo teraz nie ma urojen ale martwie sie o niego poniewaz ,tak naprawde prawienie wychodzi z domu, calymi dniami siedzi przy komputerze, nie uczy sie nie pracuje od 5 miesiecy. Taki styl zycia sprawil ze przytyl i wychodzi a domu tylko po to zeby kupic cos do jedzenia i to nie za swoje pieniadze.Ciagle mowi ze juz wkrotce zacznie pracowac. Kiedy zaczynam go o to pytac to sie denerwuje i nie chce rozmawiac na ten temat. Nie wiem na ile jest to chjoroba a na ile lenistwo. Nie wiem jak z nim rozma wiac, jak z nim postepowac, jak go namowic do wyjscia z domu, spotykania sie z rowiesnikami. poradzcie co robic? Chce ratowac mojego syna. Mamuska.
