Długo się zastanawiałam czy pisać tu o sobie, ale to chyba lepsze niż się zadręczać. Jakiś czas temu stwierdzono u mnie ed i przy tej okazji osobowość typu borderline z dużą skłonnością do zachowań autoagresywnych (samookaleczenia itp). Chodziłam na terapię, brałam leki i poprawa była wyraźna. Jednak ostatnio mój stan znowu się pogorszył. Np zaczęła mnie nękać myśl, że mogłabym odczuwać pociąg seksualny w stosunku do kobiet. Nie mam żadnych racjonalnych podstaw żeby podejrzewać u siebie takie skłonności, ale ta obsesja nie daje mi żyć. Na samą myśl o tym, że to prawda czuję ucisk w żołądku i chce mi się płakać. Myślicie, że to może mieć związek z tym, że jako dziecko byłam molestowana właśnie przez dziewczynę? To było potworne doświadczenie, kiedy to niechcący "wspominam" czuję wielkie obrzydzenie i wstyd. Poza tym nasilają się napady nieuzasadnionego płaczu i histerii, gniewu. Nie mogę tak dłużej żyć, ale za nic nie chcę wracać do szpitala.obrzydza mnie moje ciało, nie potrafię go zaakceptować.czy ktoś z Was był w podobnej sytuacji albo po prostu może mi udzielić jakiejś rady? Nikomu o tym nie mówiłam, to mnie przerasta, ale nie umiem z tego wybrnąć, boję się, że znowu zacznie się ciąg "karania siebie za wszystko", niejedzenia. Proszę pomóżcie
