xkuro_nekox

Ja chodzę dopiero do 1 klasy liceum. Marzę, żeby jak najszybciej skończyć szkołę i mieć średnie, ale to nie jest wcale takie łatwe. Zawaliłam 1 semestr (53% nieobecności), jestem nieklasyfikowana, albo mam 1 z pięciu przedmiotów. Nie wiem, jak dam radę do końca roku. Najgorsze są te pretensje nauczycieli, które słyszę notorycznie. Moja matka rozmawiała z wychowawczynią, ja też i teorytycznie wszyscy nauczyciele wiedzą o moich problemach. Mam już dosyć słuchania przy całej klasie o swoim lenistwie, ucieczkach i zaniedbywaniu obowiązków. Za każdym razem mam ochotę się rozpłakać i uciec...

Ja chodzę dopiero do 1 klasy liceum. Marzę, żeby jak najszybciej skończyć szkołę i mieć średnie, ale to nie jest wcale takie łatwe. Zawaliłam 1 semestr (53% nieobecności), jestem nieklasyfikowana, albo mam 1 z pięciu przedmiotów. Nie wiem, jak dam radę do końca roku. Najgorsze są te pretensje nauczycieli, które słyszę notorycznie. Moja matka rozmawiała z wychowawczynią, ja też i teorytycznie wszyscy nauczyciele wiedzą o moich problemach. Mam już dosyć słuchania przy całej klasie o swoim lenistwie, ucieczkach i zaniedbywaniu obowiązków. Za każdym razem mam ochotę się rozpłakać i uciec...

Witajcie, to mój pierwszy post. Od 2 lat leczę depresję, nerwicę i poważną fobię społeczną. Przez cały ten okres brałam Asertin, w różnych dawkach (bywało, że rezygnowałam z niego całkiem na krótki okres czasu), ale działał pozytywnie tylko na początku. Obecnie jestem po 1 wizycie u nowej Pani psychiatry w Dąbrowie Górniczej i zaczęłam przyjmować Depralin. Widzę sporą poprawę w samopoczuciu, ale za to skutki uboczne. Moim głównym problemem jest brak większego kontaktu z wartościowymi ludźmi, nadwrażliwymi ludźmi. Znajomości posypały się z różnych powodów, a przebywanie z przeciętnymi osobami chyba tylko pogarsza mój nastrój (czuję, że tracę czas) i wolę już porozmawiać z kimś drogą internetową (co nie znaczy, że mam wielu takich internetowych znajomych; teraz to tylko jedna osoba, która mieszka w stanach i nie mówi po Polsku), ale za to coś z tej rozmowy wynieść. Podzielić się przemyśleniami, odczuciami, problemami, dać wsparcie. Strasznie mi tego brakuje. Jeśli ktoś chciałby porozmawiać, to zapraszam.

Witajcie, to mój pierwszy post. Od 2 lat leczę depresję, nerwicę i poważną fobię społeczną. Przez cały ten okres brałam Asertin, w różnych dawkach (bywało, że rezygnowałam z niego całkiem na krótki okres czasu), ale działał pozytywnie tylko na początku. Obecnie jestem po 1 wizycie u nowej Pani psychiatry w Dąbrowie Górniczej i zaczęłam przyjmować Depralin. Widzę sporą poprawę w samopoczuciu, ale za to skutki uboczne. Moim głównym problemem jest brak większego kontaktu z wartościowymi ludźmi, nadwrażliwymi ludźmi. Znajomości posypały się z różnych powodów, a przebywanie z przeciętnymi osobami chyba tylko pogarsza mój nastrój (czuję, że tracę czas) i wolę już porozmawiać z kimś drogą internetową (co nie znaczy, że mam wielu takich internetowych znajomych; teraz to tylko jedna osoba, która mieszka w stanach i nie mówi po Polsku), ale za to coś z tej rozmowy wynieść. Podzielić się przemyśleniami, odczuciami, problemami, dać wsparcie. Strasznie mi tego brakuje. Jeśli ktoś chciałby porozmawiać, to zapraszam.