Maślana

hej! na mnie swięta zawsze działały depresyjnie.. A teraz to juz w ogóle.. wigilie spedziłam w łóżku pod kołdrą cała zaryczana. Myśli samobójcze dręczyły jeszcze bardziej. jak dobrze, że to juz koniec.

Ja marze o tym żeby móc normalnie żyć, być szczęśliwym mieć ukochaną osobę przy boku

hej wszystkim. Parę dni temu minęły dwa miesiące odkąd chciałam się zabić.. zresztą przezywam to co tydzień przypominam sobie wszystko od nowa. Ten ból, tą beznadziejność.. to uczucie, że nie wytrzymam ani minuty dłużej A potem jak lezałam na szpitalnym łóżku po płukaniu żołądka z piszczącym nad uchem monitorem i myślą jak bardzo się nienawidzę.. nienawidzę siebie za to co zrobiłam, za to że zrobiłam to moim bliskim, a równocześnie boje sie, że znowu to zrobię.

Hej :) Jak widać jestem tu nowa nie bardzo wiem co napisać na początek... Nie mam pojęcia w ogóle czy odważę się udzielać na forum, ale czytam je od dawna. Od dobrych paru lat choruję na fobie społeczną. Aktualnie siedzę w domu, nie ucze się, nie pracuje.. tylko wpadam w coraz większego doła Wczoraj było fatalnie, przeleżałam cały dzień w łóżku, byłam jakaś spowolniała, otępiała, nie chciało mi się nawet odzywać.. W jednej minucie potrafię z jakiegoś powodu być najszczęśliwszą osobą na ziemi, a w kolejnej z tego samego powodu odechciewa mi sie wszystkiego ps. nie wiem jak będzie z tym moim udzielaniem się. Zawsze napisanie posta to prawdziwa męczarnia. Analizuje wszystko po kolei, czytam dwadzieścia razy, mam wrażenie, że cos jest nie tak, wydaje mi się, że jest bez sensu i w ogóle