zestresowana

Witam! Mam 17 lat i odkryłam, że prawdopodobnie mam depresję. Przestałam odczuwać radość z zycia, wszystkie zadania, które stają przede mną zaczęły wydawać mi się trudne, czuję się taka jakaś nieobecna, tak jakbym żyła obok, czuję ciągły lęk i strach, boję się prawie wszystkiego. Szkoła to już wql jest masakra ostatnio tak bardzo boję się tam chodzić, nie potrafię nawiązać kontaktu z ludzmi, przeraza mnie kazde zadanie stawiane przez nauczyciela i kazda ilosc materialu do nauki, ciągle odczuwam lęk że nie zdąze albo ze nie dam sobie rady. Nie wiem co się ze mną dzieję, bo nigdy nie mialam problemów z nauką, zawsze ze wszystkim świetnie sobie radziłam. Ostatnio siedząc na lekcji nie wiem nawet gdzie mam sie patrzeć bo nie wiem czy an nauczyciela, czuję się jak jakiś niewolnik własnego ciała, czuję się taka nieobecna, wyłączona, coś jest ze mną ostatnio nie tak Ja już tak dłużej nie mogę Co robić? POMOCY!!!!! Wstydzę sie powiedzieć o tym mamie, ale nie wiem czy mam inny wybór. POMOCY!

Witam! Mam 17 lat i odkryłam, że prawdopodobnie mam depresję. Przestałam odczuwać radość z zycia, wszystkie zadania, które stają przede mną zaczęły wydawać mi się trudne, czuję się taka jakaś nieobecna, tak jakbym żyła obok, czuję ciągły lęk i strach, boję się prawie wszystkiego. Szkoła to już wql jest masakra ostatnio tak bardzo boję się tam chodzić, nie potrafię nawiązać kontaktu z ludzmi, przeraza mnie kazde zadanie stawiane przez nauczyciela i kazda ilosc materialu do nauki, ciągle odczuwam lęk że nie zdąze albo ze nie dam sobie rady. Nie wiem co się ze mną dzieję, bo nigdy nie mialam problemów z nauką, zawsze ze wszystkim świetnie sobie radziłam. Ostatnio siedząc na lekcji nie wiem nawet gdzie mam sie patrzeć bo nie wiem czy an nauczyciela, czuję się jak jakiś niewolnik własnego ciała, czuję się taka nieobecna, wyłączona, coś jest ze mną ostatnio nie tak Ja już tak dłużej nie mogę Co robić? POMOCY!!!!! Wstydzę sie powiedzieć o tym mamie, ale nie wiem czy mam inny wybór. POMOCY!

Witam! Mam 17 lat i odkryłam, że prawdopodobnie mam depresję. Przestałam odczuwać radość z zycia, wszystkie zadania, które stają przede mną zaczęły wydawać mi się trudne, czuję się taka jakaś nieobecna, tak jakbym żyła obok, czuję ciągły lęk i strach, boję się prawie wszystkiego. Szkoła to już wql jest masakra ostatnio tak bardzo boję się tam chodzić, nie potrafię nawiązać kontaktu z ludzmi, przeraza mnie kazde zadanie stawiane przez nauczyciela i kazda ilosc materialu do nauki, ciągle odczuwam lęk że nie zdąze albo ze nie dam sobie rady. Nie wiem co się ze mną dzieję, bo nigdy nie mialam problemów z nauką, zawsze ze wszystkim świetnie sobie radziłam. Ostatnio siedząc na lekcji nie wiem nawet gdzie mam sie patrzeć bo nie wiem czy an nauczyciela, czuję się jak jakiś niewolnik własnego ciała, czuję się taka nieobecna, wyłączona, coś jest ze mną ostatnio nie tak Ja już tak dłużej nie mogę Co robić? POMOCY!!!!! Wstydzę sie powiedzieć o tym mamie, ale nie wiem czy mam inny wybór. POMOCY!