Witam, otóż mam taki problem. Mam swoje zdanie, potrafię powiedziec nie i potrafie udac ze mnie cos nie interesuje, W zwiazku z tym jestem dosc charakterystyczna osoba w klasie gdyz wszystko zwykle splywa po mnie jak po kaczce, czesto obiekt drwin pozatym moi 'znajomi' z klasy sa BARDZO wscibscy, a rzekoma przyjaciółka czasami nie dotrzymuje słowa, jednak od 3 lat z nią 'trzymam' i mówię jej o wazniejszych sprawach...Bardzo przejmuje się tym co ludzię mówią o mnie. Co prawda nie są to jakieś obraźliwe rzeczy (do siebie tez tak gadają, ale jednak mnie to rusza a ich jak widac nie..) zwykle sie smieje i nic nie mówie albo zmieniam miejsce 'pobytu' ale w środku mnie to dręczy... Przyjezdza do mnie chlopak z zagranicy, co wiaze sie z tygodniowym pobytem w domu i nieobecnoscia w szkole, jedna osoba wie o tej sytuacji i sądze ze reszta również się dowie -.- wiem, ze bedą gadalli, nabijali się, głupie teksty puszczali, zapewne będe to puszczac mimo uszu ale w środku mi jest dziwnie,... dlaczego tak sie wszystkim przejmuje? chciałabym zeby wkoncu do mnie doszlo ze nie powinnam sie przejmowac opinia innych, głównie chodzi o klasę, od 2 lat jest to dla mnie udręką chociaż do tej pory całkiem sobie radziłam.....z góry proszę o kilka słów otuchy i dziękuje:)
