Witam!
Jestem dość młodym chłopakiem (17-18lat), który już od dłuższego czasu boryka się z problemem swojego wewnętrznego ja. Zaczęło się od problemów z samooceną, które trwają do dziś - uważam siebie z osobę która nie ma szans w związkach, a spowodowane jest to moją nieśmiałością, małokomunikatywnością i moją wewnętrzną oceną że do "pięknych" nie należę. Później objawiała się nerwica natręctw charakteryzująca się tym że coś muszę zrobić bo inaczej komuś coś się stanie - na szczęście dolegliwość ta zdaje się ustępować i nie przeszkadza mi już w tak dużym stopniu. Dodatkowo mam problem z zwykłą rozmową nawet z kumplami... Zmiana szkoły spowodowała że bardziej zacząłem się skupiać na tym jak patrzą na mnie inni, i jakie wrażenie na nich wywołuje - nawet najmniejsze negatywne spojrzenie czy gest dawało mi pretekst do myślowego odlotu dlaczego nie jestem akceptowalny. Od krótszego czasu przez moją psychikę przesuwają się myśli co by było gdyby nie było mojej osoby.
Dodam że mam również problemy z koncentracją, a mój mózg nie przyswaja już tak dobrze nowych informacji - co jeszcze bardziej pogarsza moją sytuację w szkole i powoduje większe przygnębienie (błędne koło).
Ogólnie nie chce mi się rozpisywać dość rozlegle bo tego co mam do napisania jest wiele, ale nie uważam tego za tak istotne, ale jeśli macie jakieś pytania to proszę je zadawać.
No i na koniec... Cóż mogę ze sobą zrobić?
