otchlanrozpaczy

dziękuje ze nie zostawiliście mnie samą ... czasami boje sie spotykać z przyjaciółmi ... wręcz zmuszam siebie do tego aby się z nimi spotkać choć wiem jak to bedzie wyglądało. Im mniej czasu spędzam w domu tym lepiej dla mnie , kiedy jestem poza domem(z rodzina albo kims innym) przestaje myśleć o problemach Jeżeli mam depresje,to nawet jeśli bym Im o tym powiedziała, to oni by tego nie zrozumieli .Ciesze się ze mam kogoś kto wyciąga mnie codziennie z domu :) Chciałabym, żeby było tak jak napisała Vegge. Pewnie tak zrobie i kto wie ... może wszystko się jeszcze jakoś poukłada. [ Dodano: Dzisiaj o godz. 11:19 am ] hmmm i zapomniałam dodać... boje sie pojść do specjalisty ;/nie wiem czemu

1,5 roku temu straciłam najważniejszą osobę w moim życiu... był to chlopak ... była to moja pierwsza prawdziwa miłość ... nigdy wcześniej nie kochałam nikogo tak jak Jego ,ponoć on też nikogo tak wczesniej nie kochał jak mnie ... moim problemem było to,i iż nie potrafie wyrażać swocih uczuć ... boje sie komuś powiedzieć ze "go kocham" ... i tak było w tym przypadku ... kiedy juz mu to powiedziałam było zapoźno ... on pomyślał ze sie nim bawiłam ;/ to było tak dawno a ja nadal go kocham . nie wiem czy to może być powodem tego jak sie teraz czuje.... boje sie ze mam depresje ;/ mam dopiero 17 lat (pewnie nikt tego nie czyta ale napisze to ) mam takie objawy jak utrata radości -obniżenie napędu -pustka emocjonalna -lęk -utrata nadziei -tendencje samobójcze -trudności w podejmowaniu decyzji -kłopoty z koncentracją ogólne poczucie utraty sił i rześkości przestałam spotykac sie z przyjaciołmi (efektem tego była ich utrata) hmmm takie stany mam co jakis czas i trwają one tygodniami ... ale jak sobie robie nadzieje ze jeszcze kiedys bede z osobą ktorą tak bardzo kocham to czuje sie o wiele lepiej , zaczynam pozytywnie myślec ... aa potem trace ta nadzieje i znowu sie zaczyna ... poradzcie mi coś prosze ... wiem ze to co napisałam powyżej jest strasznie pogmatwane ...