Lady_goncik

Męczę się bardzo i mam wrażenie, ze nikt mnie nie rozumie. Od kilku miesięcy odczuwam taki wewnętrzny niepokój, źle m iż samą sobą. Analizuję, jak wiele spierniczyłam w moim życiu, że jak mogłam do tego dopuścić. Wstydzę się tego jaką idiotka byłam (przez depresje moja firma zbankrutowała, musiałam zamknąć interes i zostałam z długami - z których całe szczęście przy pomocy bliskich wychodzę). Ale nie mogę sobie wybaczyć swoich decyzji, tego że zaufałam nieodpowiednim ludziom. Nie potrafię się skupić na niczym, czytanie książki to wysiłek niewyobrażalny, a uwielbiałam czytać. Czasem uda się obejrzeć jakiś film do końca, ale też ciężko. Ciągle pobudzona, płaczliwa, chora. Tak bo zaczęłam chorować przez to wszystko - cukrzyca, tężyczka, migrena, Mam zdiagnozowany zespół stresu pourazowego po traumie jaką przeszłam w 2009r. Od tego czasu biorę Seronil - ale mam wrażenie ze on już nie działa. Wydaje mi się , ze potrzebuję leków - normalizatorów które uspokoją ale nei otumanią. W terapie nie wierze - chodziłam i nic mi nie pomaga.

Candy ja też chyba wolę siebie "teraz", ale przeraza mnie jak mozna sie zmienić. Jak mozna zmienic sposób myslenia, podejscia do wielu spraw... Kiedys byłam bardzo nieśmiała, cicha, delikatna.... Dziś gwiazda w centrum uwagi, bezwstydna taka, bez oporów, lubiąca wyzwania....

Jestem zupełni innym czlowiekiem niż 6 lat temu. zmienilam się bardzo, tak bardzo, zę mnie to przeraża. Mam 30 lat. Czy ta moja zmiana osobowości może być przyczyną tego, ze trochę w zyciu przeszłam? Że leczyłam się psychiatrycznie? Nie wiem kim dzis jestem :/