karola27

Dzięki za odpowiedź Właściwie to nie wiem czy chcę... Czy do tej decyzji trzeba dojrzeć, czy trzeba o tym myśleć, co ma sprawć, że zdecyduję się szukac pomocy, skoro nikt mi nigdy w niczym nie pomógł, po co mam się pchac tam gdzie pewnie nikt mnie nie oczekuje, Najbardziej pragnę nie czuć, nie myśleć, nie widziec nikogo, nie musieć byc ocenianą przez innych. tak mi ciężko pisac o sobie, wiem , iż mój słowotok to mur, aby nic nie powiedzieć, tak samo ma być u psychologa? Czy psycholog będzie wiedział, co mi jest, a może całkiem inaczej mnie zrozumie, będzie mu mnie żal, będzie mnie oceniał, a może tylko posłucha , coś sobie pomyśli, da jakąś radę, aby speł;nić swój obowiązek

Nie potrafię pisać o sobie...nie wierzę, że ktoś mnie zrozumie, nie potrafię nazwać swoich problemów Czuję tylko ogromny smutek, pewnie z wielu powodów. Chciałabym pójsc do specjality, bo chcę żyć dla moich kotów, za które czuję się odpowiedzialna, ale nie wierzę, że psycholog czy psychiatra będzie chociaz probował mnie zrozumieć, wciąż wydaje mi się, że wszyscy są szczęśliwi, raczą sobie, a ja jestem jakas skrzywiona. poza tym nie wyobrażam sobie mówić o sobie, o swoim bólu komuś obcemu, kto pewnie ma to w czterech literach