Witam
Od bardzo dawna będąc jeszcze małym dzieckiem pamiętam, że gdy było mi bardzo źle z jakiegoś powodu miałem myśli samobójcze. Takie myśli mam co jakiś czas. Co prawda nigdy nie doszło do tego ale myśli miewam. Strach był chyba silniejszy. Boje się także samotności. Mam lęki, że zostanę pewnego dnia sam. Boję się, że dziewczyna, którą kocham odejdzie, że zrobię coś nie tak i zostanę sam. Ideałem nie jestem bo takich chyba nie ma, dlatego czasem mi także zdarza się popełniać błędy, źle się zachować. Wtedy bardzo to przeżywam, mam doła i jak najszybciej chce załagodzić sytuacje bo ogólnie nie lubię się kłócić. Ona jednak jest inna, trzyma ją to i nie chce się pogodzić szybko. Mnie wtedy bardzo męczy to psychicznie, nie mogę dać sobie rady, nie wiem co mam robić. Jest mi zajebiście źle bo jestem bardzo wrażliwy. Są też inne sytuacje gdy mnie coś bardzo denerwuje bywam agresywny. Tzn. nie to żebym kogoś uderzył, ale np. krzyczę, miotam się. Bywają także chwile, że nie mam ochoty na nic. Jestem smutny i nic mnie nie cieszy. Wydaje mi się, że mam okropny charakter. Gdy natomiast jest wszystko ok to jestem jak do rany przyłóż. Nieba wtedy bym uchylił dla tej mojej drugiej połówki. Ja wtedy się nie liczę, ona jest najważniejsza. Zauważyłem jeszcze, że gdy nie ma jej przy mnie to wydaje mi się, że za często myślę gdzie jest co robi itp. odliczam czas, nie mogę się doczekać do tego stopnia,że staje się to męczące dla mnie, a przecież wiem, że wróci i znów będziemy razem. Co jeszcze mogę dodać...? Zawsze miałem kłopot by się skupić nad czymś, no chyba że były to rzeczy, które mi się podobały. Bywa, że jestem bardzo niecierpliwy. W sumie to także jest męczące dla mnie. Nie mogę sobie nie raz z tym poradzić.
Hmm czy ja jestem chory??? Czy coś nie tak ze mną???
Pozdrawiam
