Od lat cierpię na depresję, która ma tendencję do coraz to gorszych nawrotów. Tym razem jednak jest inaczej. Od ponad miesiąca mam objawy wytwórcze. Na początku widziałam bardzo często cienie, głównie kątem oka. Jakieś dwa tygodnie temu zaczęłam również widzieć przedmioty, które się ruszają. Na początku też głównie kątem oka, teraz już normalnie. Słyszę również jakieś szumy i mam wrażenie jakbym była na rozkołysanej łódce bo nierzadko zdarza się, że moja wizja się kołysze. Miewam też uczucie pewnego odrealnienia. Na przykład idę wzdłuż ulicy i widzę gdzie idę, ale mam wrażenie jakbym nie do końca była w swoim ciele, wszystko wydaje się wtedy senną jawą. Często się pytam co jest prawdą a co wytworem wyobraźni?
Na początku próbowałam wszystko w miarę racjonalnie wyjaśnić: że mi się przewidziało, albo, że po prostu szwankuje mi słuch, ale doszłam już do tego momentu, że nie mogę już sobie tego wmawiać. Chciałabym po prostu lepiej zrozumieć swój stan. Czy to może być tylko epizodem w mojej depresji czy może mogła się ona przekształcić w coś poważniejszego?
Może warto również dodać, że mam wrażenie jakbym była ciągle obserwowana, ale z tym akurat tak mam niemal odkąd pamiętam( tj. co najmniej od 6 roku życia).
