klev

Dzięki wielkie. Poczytałem trochę o CHAD i powiem szczerzę, że pasuje jak ulał ale ja to przechodzę o wiele łagodniej i myślę, że nie do rasta to w moim przypadku do miana choroby. Pozdrawiam Klev

mi się dziś w nocy sniło ze mój ojciec cofał taką wielką cieżarówka budowlaną ala kamaz i ja go kierowałem przy cofaniu i najechał na jakieś auto i na mnie się przewróciła ta ciężarówka ! przetoczyła się po mnie tak wolno a ja czułem ze umieram, robiło się coraz jaśniej i jaśniej, ale nie straciłem świadomości. Miałem przez chwile nadzieje ze może przeżyłem, ale nie mogłem się ruszać. Obudziłem się wystraszony na maksa. Koniec świata to przy tym pikuś.

Witam. Jestem tu nowy i nie dużo jeszcze wiem o swojej psychice. Mam 32 lata, dom, żone, 1 dziecko. Ogólnie poukładane życie. Mój problem polega na dość drastycznych zmianach nastroju, większość czasu jestem wesołym optymistą z wręcz za dużą energią (wydaje jakieś okrzyki w pracy, spinam się na maxa, tańczę, śpiewam itp) a co jakiś czas mam tydzień wielkiego doła. Wydaje mi się, że nic nie osiągnełem w życiu i tak dalej. Potrafię siedzieć kilka dni w pracy bez uśmiechu i cicho jak muszka schowany za biurkiem. Może ktoś mi na tym forum "na szybkiego" podpowie czy to normalne (chyba nie bo nikt tak nie ma ze znajomych) i czy mam sie czym przejmować. Jeżeli to jakaś choroba to w jakim kierunku powinienem się douczać lub co z tym zrobić. z góry dzięki Klev