foreveralone

yhm mam sie cieszyc zyciem, ktore przegralem, no nic daje sobie rok, dzieki za rady, nie mam zamiaru tak zyc. Przyjde tu sie z Wami pozegnac w moje urodziny jesli do tego czasu nic sie nie zmieni, trzymajcie sie.

a co robisz w tym kierunku? a co ja moge... jestem nikim, niczym sie nie wyrozniam sposrod innych poza tymi negatywnymi cechami wygladu, nie mam niczego czym moglbym zainteresowac kobiete, nie umiem sie do tego zabrac, stad moj problem, po prostu nie udalem sie rodzicom. No to zazdroszcze, bo ja nie potrafie sobie z tym poradzic, nienawidze lata, wiosny i jak swieci slonce, bo wszedzie mozna ich wtedy spotkac.

Jest tylko jedna rzecz, ktora moglaby zmienic moje nastawienie do zycia, chcialbym w koncu zostac zauwazony przez jakas dziewczyne, bez tego po prostu nic sie nie moze zmienic...

Chodze tylko do psychiatry, mysle o tym zeby isc do psychologa, chociaz tylko po to zeby sie wygadac, ale co mi to da.

Hej, zarejestrowalem sie na tym forum, bo nie mam juz sily. W skrocie, mam prawie 25 lat i nigdy nie bylem z zadna dziewczyna, nie chodzi mi tutaj nawet o jakies gleboko intymne relacje, po prostu nigdy nikogo nie mialem, cale zycie sam. Jestem strasznie zakompleksiony na punkcie swojego wygladu, nie potrafie zagadac do zadnej dziewczyny, wiem, ze na starcie jestem skazany na porazke. Postanowilem pojsc z tym problemem do psychiatry, przepisal mi leki, przez 2 tygodnie bylo nienajgorzej, potem znowu to samo, zwiekszylem dawke ale nic... Z reszta ucieczka od problemow w postaci lekow na depresje nic nie da, nie potraife zmienic swojego toku myslenia, nigdy zadna dziewczyna nie dala mi szansy pomyslec, ze moglbym u niej miec jakies szanse. Nie umiem juz z tym zyc, wyjscie do jakiejs galerii czy obojetne gdzie to dla mnie straszne przezycie, wszedzie dookola sami zakochani i normalni ludzie, po kazdej wizycie w takim miejscu lapie kompletnego dola, nie wiem co juz sam co z tym wszystkim robic, nie wiem po co w ogole tutaj pisze, heh.