Sylv13

Bellatrix, z pewnością tak będzie :).

Bellatrix, z pewnością tak będzie :).

Tomcio Nerwica, dziękuję

Tomcio Nerwica, dziękuję

Tomcio Nerwica, co racja, to racja, aczkolwiek chodzi wielki stereotyp na temat ludzi w moim wieku, więc oszczędzę sobie.

Tomcio Nerwica, co racja, to racja, aczkolwiek chodzi wielki stereotyp na temat ludzi w moim wieku, więc oszczędzę sobie.

Locust, hm, nie wiem, jak mam to odebrać, aczkolwiek... "każda z problemami". Nie, raczej nie dlatego. Lubię słuchać o tego typu przypadkach. Mój problem...To inna bajka.

Locust, hm, nie wiem, jak mam to odebrać, aczkolwiek... "każda z problemami". Nie, raczej nie dlatego. Lubię słuchać o tego typu przypadkach. Mój problem...To inna bajka.

Mam bardzo podobne objawy i po wizycie u psycholog, ta orzekła, że mam depresję młodzieńczą. Powiedziała, że jako że jestem nastolatką (ty też nim jesteś) to ciężko stwierdzić czy to depresja, czy okres dojrzewania, ale poprosiła, bym jechała do psychiatry po leki. Sądzę, że ty powinieneś zwrócić się do mamy, jako że masz z nią lepszy kontakt niż z ojcem i poprosić ją o to, by dała ci zgodę na wizytę u psychologa. Musisz z nim porozmawiać, a on powie, co ci dolega, co z tym robić. Zawsze będziesz mógł tam wrócić i umawiać się na wizyty, to naprawdę pomaga. Przede wszystkim - dobrze, że nie widzisz wyjścia w cięciu. Samobójstwo to nie rozwiązanie, masz całe życie przed sobą. No i nie sugeruj się moją sytuacją, najważniejsze jest to, byś szybko zgłosił się do psychologa i nie męczył się tak. Każdy przypadek jest indywidualny, także tylko lekarz orzeknie dokładnie, co ci jest. Trzymam kciuki i daj mi znać, jak się sprawa potoczy! Pozdrawiam!

Mam bardzo podobne objawy i po wizycie u psycholog, ta orzekła, że mam depresję młodzieńczą. Powiedziała, że jako że jestem nastolatką (ty też nim jesteś) to ciężko stwierdzić czy to depresja, czy okres dojrzewania, ale poprosiła, bym jechała do psychiatry po leki. Sądzę, że ty powinieneś zwrócić się do mamy, jako że masz z nią lepszy kontakt niż z ojcem i poprosić ją o to, by dała ci zgodę na wizytę u psychologa. Musisz z nim porozmawiać, a on powie, co ci dolega, co z tym robić. Zawsze będziesz mógł tam wrócić i umawiać się na wizyty, to naprawdę pomaga. Przede wszystkim - dobrze, że nie widzisz wyjścia w cięciu. Samobójstwo to nie rozwiązanie, masz całe życie przed sobą. No i nie sugeruj się moją sytuacją, najważniejsze jest to, byś szybko zgłosił się do psychologa i nie męczył się tak. Każdy przypadek jest indywidualny, także tylko lekarz orzeknie dokładnie, co ci jest. Trzymam kciuki i daj mi znać, jak się sprawa potoczy! Pozdrawiam!

Locust, rozważam, choć ciągnie mnie bardziej do psychiatrii.

Locust, rozważam, choć ciągnie mnie bardziej do psychiatrii.

Mam na imię Ewa, jednak możecie się do mnie zwracać Sylv bądź Eff, tak mi się przyjęło w świecie Internetu. Mam naście lat (nie napiszę ile, nie lubię, gdy ktoś dyskryminuje ludzi młodszych na samym początku, a naprawdę chciałabym byście mnie nie odrzucali na starcie) i trafiłam tu, bo bardzo kręci mnie psychologia i psychiatria. Lubię słuchać o rzeczach z tym związanych, dowiadywać się nowości na temat chorób. Sama mam depresję, niedługo wyruszam na leczenie. Miło mi tu gościć. :)

Mam na imię Ewa, jednak możecie się do mnie zwracać Sylv bądź Eff, tak mi się przyjęło w świecie Internetu. Mam naście lat (nie napiszę ile, nie lubię, gdy ktoś dyskryminuje ludzi młodszych na samym początku, a naprawdę chciałabym byście mnie nie odrzucali na starcie) i trafiłam tu, bo bardzo kręci mnie psychologia i psychiatria. Lubię słuchać o rzeczach z tym związanych, dowiadywać się nowości na temat chorób. Sama mam depresję, niedługo wyruszam na leczenie. Miło mi tu gościć. :)