witam...
od 8 lat uczeszczam na jakies terapie tzn 8 lat temu grupa dda, ktora bardzo mi pomogla, pozniej terapia indywidualna.. paromiesieczna pozniej tylko w razie potrzeby.. wiele przepracowalam w sobie.. i jestem z siebie dumna.. ale
ostatnio dotarlo do mnie,ze jestem ukryta introwertyczka... tzn na zewnatrz jestem zartobliwa, otwarta wesola itp... ale w skrycie w duszy jestem kims totalnie innym, to jak jakies rozdwojenie osobowosci niemal.
wiem juz ze moja ekstrawertyczna natura to efekt tego,ze moja mam jest super wspaniala i mega wszystko potrafi jest mega otwarta na ludzi, mam to po niej i w pewnym momencie taka zaczelam byc... zeby zawalczyc o siebie stalam sie taka jak ona.. ale moja ukryta introwertyczna dusza cierpi. wola do mnie.. dobija sie... widze,ze jestem kims zupelnie innym. ze latwiej kryc sie za usmiechem otwartoscia super zrozumieniem i empatia. niz byc tak naprawde soba... mzoe to zwariowane co pisze, ale to mega odkrycie mojego zcyia..... wciaz tez lapie sie na tym,ze zabiegam i zebram o akceptacje milosc. ciagle DAJE DAJE DAJE, kupuje tym moich znajomych.... jestem taka super fajna kaska... ciezko nie lubiec, taki narwaniec cieply misiek.. ale wewnatrz siedzi ktos zupelnie inny.......................................................
poszlam z tym do pewnej kobitki terapeutki... ktora pomorze mi pozowlic tej dziewczynie wyjsc na zewnatrz ukrytej, mam tyle mechanizmow, sama pisze smsy, daje ciagle daje siebie emocjonalnie, mam tego dosc!!!!!!
Czy ktos mial taki probloem jak ja??? Z checia wyslucham waszych refleksji na moj temat... jestem nowa na tym forum........
jak pomoc tej ukrytej dziewczynie we mnie?
