Arwena

"Bo rozmowa z psychologiem niewiele tu pomoże" to do kogo mam pójść ?

masz rację ....pasuje to do moich objawów ...... to znaczyłoby że znów powinnam iśc na fotel i opowiadac o sobie ...... kurcze jak ja tego nie lubię, nie mam czasu, chęci, ochoty otwierania się przed obcym..... jejku.... myslałam, że dostanę receptę , wykupię, łyknę regularnie i pójdzie ..... )

hmm nerwica wegetatywna jest obawą o zdrowie i zycie ja nie mam takiej obawy. ktoś mi wspomniał, że mogę mieć arytmię serca.....hmm, mam zwolniony rytm serca i skoki uderzeń no i bardzo niskie ciśnienie. Ale nerwica jakaś jest i tu arytmia ma mało wspólnego ...chyba .... tylko boję się tego bezdechu kiedy jest sytuacja kryzysowa, kiedy czuję że nie mogę nabrać powietrza...to mnie martwi, bo to, że sobie popłaczę to przejdzie.....

byłam na terapii psychologiczno-analitycznej, Pani grzebala w moim dzieciństwie, dużo już w sobie zmienilam, natomiast tej sytuacji nie mogę opanować. Kiedy wali się coś na czym mi zależało, mój organizm reaguje tak a nie inaczej.---tak sobie to tłumaczę. Poczucie zagrożenia, niższości, ciągła obawa że znów się zawali i każdy fakt, który mogę do tej sytuacji dopisać dopisuję .....

Chciałam się przywitać jestem nowa i chyba mam problem, ale nie umiem go zdiagnozować... domyślam się, że mam nerwicę ..... chyba Powiem w skrócie. Nie mam ułożonego swojego życia prywatnego, ukladam je sobie na 2-3 lata potem znowu krach. ale do czego zmierzam... jeśli występuje u mnie jakiś poważny dla mnie problem, mam sytuację bardzo stresową , raniącą lub czuje się zagrożona, to zatracam dech. Na początku mam silne skurcze brzucha, odruchy wymiotne a potem nie mogę złapać powietrza , czuję jak łzy napływają mi do oczu ale nie mogę oddychać, tak jakbym za chwile mialą zejść....... co to może być .... ? Arwena