Witam :)
Mam na imię Marek, mam 16 lat. Chciałbym przedstawić swój problem w celu zdobycia jakichś informacji na ten temat.
Jestem bardzo dobrym uczniem, od podstawówki bardzo wysokie średnie, konkursy i tym podobne. Ta tendencja się, na szczęście, utrzymuje, zauważyłem tylko pewne niepokojące mnie zjawisko.
Nauka zaczęła przychodzić mi z coraz większym trudem. I nie chodzi mi tylko o to, że samo wysłuchanie na lekcji nie wystarcza - podczas nauki, spoglądam na tekst, ale nic do mnie nie dociera. Zanim znajdę odpowiednie stanowisko do nauki mija dużo czasu, a i ta nauka nie przynosi już oczekiwanych rezultatów.
Powiązałem to z innym zjawiskiem. Otóż wykazuję się dużym podziałem uwagi i zdolnością zajmowaniem się wieloma rzeczami na raz. Irytuje to moich przyjaciół. Dlaczego? Ponieważ podczas zwykłej rozmowy nie potrafię po prostu patrzeć na mówiącego i słuchać; aby rzeczywiście skupić się na tym, co jest do mnie mówione, muszę sobie pośpiewywać, patrzeć się na wszystko dookoła, teoretycznie zajmować się innymi rzeczami. Wygląda to tak, jakbym zupełnie nie słuchał mówiącego, a rzecz ma się zupełnie odwrotnie.
Dosłownie przed momentem dokonałem ciekawego odkrycia. Postanowiłem przeprowadzić mały eksperyment - otworzyłem zeszyt do historii i wziąłem w rękę zwykły, bardzo ordynarny 'bączek', którego większą kopią bawią się małe dzieci. Najpierw zacząłem czytać tekst i czułem, że treść do mnie nie dociera. Następnie puściłem 'bączka' w ruch i widząc go kątem oka, zacząłem czytać tekst - niemalże od razu przyswoiłem wiedzę.
O co chodzi? Czy to zjawisko jest opisywane przez psychologię? Co może być tego przyczyną? Czy można coś z tym zrobić? I czy ma to efekt stały czy tymczasowy?
Chciałbym również przy okazji zapytać o to, czy introwertyk może zmienić się w bardzo krótkim czasie w ekstrawertyka, ponieważ wydaje mi się, że doświadczyłem tego 3 lata temu. W razie potrzeby założę oddzielny temat omawiający tę sprawę.
Serdecznie dziękuję za wszelką pomoc i zainteresowanie!
