Egoista

Faceci, chcialbym sie was zapytac czy macie dziewczyne majac jednoczesnie NN. Jesli tak to jak wyglada wasz zwiazek? Jak wygladaja relacje miedzy wami a partnerka ? Pytam sie gdyz sam choruje na NN, staram sie to zwalczac no ale wiadomo, nie zawsze sie to udaje. Caly temat wynika z tego iz bardzo podoba mi sie pewna znajoma, wydaje mi sie ze tez jej wpadlem w oko, ale obawiam sie, ze jezeli faktycznie sie z nia zwiaze to moge ja zaczac krzywdzic, gdyz w niektorych ludziach ktorzy takze sa jej znajomymi widze wroga, pozatym bywm czasami dziwny, jak to zazwyczaj z NN bywa a to wszystko sie moze odegrac na jej opinii wsrod jej znajomych. Mimo wszystko ona widzi czasami ze bywam "nieswój" , niemowi mi o tym ale ja wiem ze to widzi i traktuje to takk jakby nic sie niedzialo nietypowego, ja osobiscie bardzo ja cenie za taki ruch. Swietnie sie dogadujemy ale tak jak mowie, jezeli by faktycznie mialo miedzy nami cos zaiskrzyc, to nie chcialbym b yc dla niej ciezarem poniewaz bardzo sobie ja cenie :). Prosze was o opinie i porady na ten temat, gdyz mam dopiero 17 lat, nigdy nie bylem w zwiazku, zreszta odrzucenie czy tez zebranie kosza od dziewczyny jest tez jednym z moich natrętnych myśli.

Cześć. Mam 17 lat, chodzę do LO. Poszukiwałem jakichś informacji na temat nerwicy i trafiłem na to forum. Zawsze myślałem że jestem jakiś nienormalny, że tylko ja mam z tym problem, ale zauwazyłem że jest tu wiele osób takich jak ja. Boje się rozmów z innymi osobami, z góry zakładam, że wszyscy mnie przekreślają, czasami jestem zwariowany szalony, wręcz do przesady, a czasami przeciwnie, czuję się słaby, osamotniony, czasami mam nadmiar pewności siebie a innym razem totalny jej brak. Bardzo się denerwuję, słysząc jakiekolwiek negatywne zdanie o mnie, nawet te powiedzianie żartobliwie i nie złośliwie. Potrafię być do przesady miły a innym razem do przesady egoistyczny i niemiły. Umiem jednym osobą walnąć komplement a zachwilę to zepsuć 10 negatywnymi zdaniami nie mając nawet o tym pojęcia. Ogólnie rzecz biorąc mam burzliwy charakter jak widać. Najbardziej boli mnie samotność, czasami bezpowodu, np. siedząc w domu gdy przez jakiś czas ktoś ze mną nie porozmawia zaraz mnie to stresuje, lub gdy ktoś się ze mnie nabija - jakoś nie potrafię wrzucić w takich momentach na luz, tylko się stresuje, co zaraz wywołuje u mnie reakcję łańcuchową - jąkanie się, pośpiech, nerwy, pocenie się, nielogiczne składanie zdań itd. . Mam mało dobrych przyjaciół, może z dwóch - trzech, raczej więcej takich z którymi można wymienić pare zdań i na tym koniec - to mi bardzo doskwiera. Najbardziej brakuje mi pewności siebie i samokontroli. Czasami czuję się nadpobudliwy, innym razem osłabiony.Wybaczcie, że was tak zasypałem moimi problemami, ale musiałem to z siebie wyrzucić. Lecz trafiłem na to forum i zauważyłem, że jest tu wiele ludzi, bardzo optymistycznie nastawionych do świata i to mnie jakoś pociągło się tu zarejestrować i podzielić się z wami moimi problemami