Witam serdecznie,jestem tu nową osobą. I tak jak inni jestem DDA. od 3 tygodni chodzę na terapię,ale nie potrafię się do konca otworzyć,czuję że nie jestem szczera z psychologiem,skoncentrowałam się na jednym problemie który dręczy mnie od czterech lat.A to co najbardziej mnie boli zakamuflowałam gdzieś na samym dnie,nie potrafię,nie chcę tego ruszać jest mi z tym bardzo źle.Po każdej sesji wychodzę tak spieta że bolą mnie mięśnie,nie potrafię pokazać prawdziwej siebie:( nawet nie chcę płakać,udaję że jestem silna że nie będę płakała,ale kiedy wracam do domu mam ogromne poczucie winy że wszystko spaprałam ,bo przecież ktoś poświęca mi swój cenny czas,a ja, a ja gram kogoś kimś nie jestem.Nie wiem czy ze mną jest coś nie tak?
