asiq83

Nic nie pisałam kilka dni, tylko czytałam i jak ja Was wszystkich rozumiem... Moja faza na węzły trwa. Powtórzyłam usg, lekarz mnie wyśmiał. Na usg wyszło ich sporo, lekarz nie wie od czego. Od tego macania już mnie wszystko boli. Oczywiście znalazłam kolejny pod pachą i jakieś zgrubienie w piersi. Czekam teraz na odpowiedni czas żeby zrobić usg piersi właśnie. Nie daje mi to spokoju. Trzymam za Was, za Nas wszystkich mocno kciuki, za spokój przede wszystkim. Kami, mam nadzieję, że już tu nie bywasz, bo pokonałaś problem, ale jeśli jednak podczytujesz to daj znać co u Ciebie, jak wyniki Męża i Mamy.

Witajcie. Wracam jak zwykle... Po ostatnich badaniach krwi uspokoiłam się trochę ale teraz na nowo mnie bierze... Wynalazłam poniżej uszu po obu stronach duże kulki. Chyba mam je od zawsze, ale czy na pewno? Teraz już mnie bolą od tego ciągłego sprawdzania... Plus te węzły które mam cały czas na szyi. W dodatku jak uniosę nogę do góry to jedna strona brzucha robi się większa niż druga. Nie robię nic innego tylko jak wariatka się ustawiam w różnych pozycjach i wglapiam się w brzuch... To jest jakiś koszmar... Wymacałam już wszystkich których mogłam żeby porównać te kulki za uchem i nikt takich nie ma... Na półce leżą leki od psychiatry, jeszcze nie ruszone. Coraz bardziej się nad nimi zastanawiam...

Kami, na pewno i u mamy i u męża będzie wszystko ok. Dobrze, że mama umówiła się na badania. Mój żołądek jakby lepiej ale ten węzeł chłonny mi nie daje spokoju... W dodatku mam full stresów w pracy i odchorowuje...

Kami, jak u Ciebie? A ja dzisiaj wymacałam sobie węzeł chłonny w pachwinie. Boli jak zaraza... Już nie wiem... Ostatnio za dużo tego wszystkiego: węzły na szyi, jakiś twór w gardle, żołądek i jelita a teraz jeszcze ten węzeł w pachwinie... Płakać mi się chce

Witajcie. Chwilę mnie nie było. Żołądek nadal boli. Ale gorsze jest to, że dzisiaj wymyśliłam sobie wodobrzusze... Ostatnio jakiś duży brzuch mi się zrobił, jak w ciąży normalnie... A taki brzuch plus żołądek plus inne jeszcze objawy dały mi wodobrzusze nowotworowe... Nie ma To jak spokojnie zacząć weekend...

Kami, dobrze, że u Ciebie ok. Cieszę się bardzo. Ja z moimi węzłami byłam u onko. Kazał obserwować i wrócić za pół roku. A od kilku dni mam jazdę na temat układu pokarmowego. Boli mnie żołądek, brzuch i kilka innych mniej sympatycznych objawów się pojawia. Wujek G już się wypowiedział...

Witam się w lepszym nastroju :) pół twarzy drętwe od znieczulenia, ale pokonałam lęk przed dentystą! Jestem z siebie dumna :) duża w tym zasługa pana doktora, de facto od dzieci, ale może dlatego na takie dobre podejście. A moja narośl to na pewno nie jest nic rakowego tylko jakaś pozostałość po migdałku. Oczywiście obserwować należy ale ze spokojem.

Chyba wycięte całkiem, przynajmniej ja śladu po nich nie widzę. Dzięki za pomoc tak czy inaczej :)

Kami, dziękuję Ci za pociechę... Problem w tym, że ja nie mam migdałków od 7go roku życia... Jutro mam dentystę, pokażę jej to i poproszę, żeby obadała całą buzię, tak profilaktycznie. Już dzisiaj na samą myśl umieram ze strachu a jutro to chyba zeświruję na dobre tak się boję dentysty

Kami, raczej miękkie, tuż przed dołem po migdałku, pionowe, podłużne, przyrośniete dołem i góra do śluzówki. Nie boli. A co do Twego zawodu to z nieba mi spadłaś! Odezwę się po południu na pw. Pozdrawiam

Jak Wam minął dzień? Mi w miarę dopóki byłam w pracy, jak wróciłam to od nowa Polska ludowa... Mój twór w gardle nadal jest, ciągle się gmeram po paszczy... Do poniedziałku chyba osiwieje... Strasznie się boję... Codziennie uświadamiam sobie, we sama sobie robię krzywdę bo palę a to jedna z głównych przyczyn raka jamy ustnej i gardła ale to mnie tak stresuje że muszę zapalić i tak w kółko... Mam nadzieję, że U Was ok...

Dobry wieczór. Dzięki za mile przyjęcie. Dzisiaj zaczyna mnie znów dopadac. Jestem przekonana, ze ten lekarz, który oglądał moje gardło nie zauważył tej zmiany. Znów dzisiaj szukałam po sieci... Na dodatek wydaje mi się, ze coś się dzieje pod językiem... Na poniedziałek jestem umówiona do stomatologa. To jest mój plan na teraz. JEśli dentysta powie, ze to nic takiego to chyba odpuszczę. Problem jest jeden... Ja się przeraźliwie boję dentysty... Ściskam wszystkich bardzo mocno

Dzięki za powitanie :) Pewnie nie ponadrabiam Waszych historii, ale teraz będę wpadać częściej, więc na pewno połapię się co i jak. Tak myślę, że to początek... ale skąd się to dziadostwo wzięło? Tego nie wiem. Generalnie przez dwa ostatnie lata nie zwracałam uwagi na swoje zdrowie (urodziłam chore dzieciątko i to na nim skupiałam całą swoją uwagę) no a teraz nagle wielkie bum i nie potrafię dać rady. Nie umiem się z niczego cieszyć... Szukam tylko od wczoraj jakie by tu jeszcze badania zrobić i do jakiego lekarza iść... A powiedz mi, na tę terapię to do psychiatry czy psychoterapeuty? Bo ja zielona w tym temacie jestem... Dostałam od psychiatry leki, ale jeszcze nie wzięłam... przerażają mnie skutki uboczne...

Witajcie :) Trafiłam na to forum, ponieważ powoli popadam w jakąś obsesję... Zaczęło się od tego, że podczas przeziębienia powiększyły mi się węzły chłonne na szyi. Uznałam to za normalny objaw do czasu jak przeziębienie minęło, a węzły nie znikały... Znajoma choruje na ziarnicę no i się zaczęło... Przez kilka tygodni żyłam w przeświadczeniu, że na pewno mam to samo... Wszystkie objawy wypisz - wymaluj u mnie... Wyczytałam o nocnych potach i już tej samej nocy obudziłam się mokrusieńka. Uderzenia gorąca też już przerobiłam. Jak tylko pomyślałam o tych węzłach, momentalnie robiło mi się niesamowicie gorąco. Oczywiście, kiedy zajęłam się czymś produktywnym, wszystko było ok, ale jak tylko mi się przypomniało, że ma mi przecież być gorąco to wiadomo... Poleciałam do laboratorium, zrobiłam badanie krwi, wszystko książkowo, internista powiedział, że te węzły od przeziębienia i dziurawego zęba. No, ale przecież wiadomo, że czasami wyniki dobre, wszystko dobrze, a choróbsko się toczy... Poszłam więc na usg tych węzłów, okazało się, że odczynowe. Internista, że to minie, jak skończą się infekcje. Ok... Na kilka dni odetchnęłam... Ale znów złapałam jakieś przeziębienie i zauważyłam, że coś mi wylazło w gardle... Przeszukałam cały internet i oczywiście znalazłam tylko informacje o raku, wiadomo.... Przez tydzień paniczny strach, że to już koniec, że na pewno już mam przerzuty do tych nieszczęsnych węzłów chłonnych. Oglądałam to gardło milion razy dziennie, czy może czasami to coś nie znikło... Wczoraj byłam u laryngologa. Popatrzył w gardło i stwierdził, że to nic takiego, efekt infekcji. Trzy razy mu się pytałam, czy to na pewno to, za każdym razem potwierdzał. No i co z tego, skoro w domu stwierdziłam, że na pewno nie mówił o tym tylko o czymś innym, że pewnie tego nie zauważył i dlatego tak stwierdził. No, a dzisiaj chyba od tego grzebania w buzi boli mnie już śluzówka i mam nową schizę, że coś mi atakuje jamę ustną... Od razu wynalazłam sobie jakiegoś guza pod językiem i świruję... Nie wiem już co ja mam ze sobą zrobić. W sobotę byłam u psychiatry z myślą, że to pewnie jakaś nerwica a ona mi na to, że mam depresję.... Sama już nie wiem... Tak chciałam się wygadać, bo widzę, że wiele osób ma podobny problem. Może tutaj znajdę jakieś ukojenie tych moich dziwnych lęków... Pozdrawiam wszystkich bardzo serdecznie. Asia