aadoreen

Noszę się z zamiarem pójścia do mojej lekarki ale trochę mam obawy. Wcześniej jak się leczyłam już znałam tego chłopaka i ona mówiła że jestem mądrą osobą i powinnam dać sobie z nim spokój i w ogóle...I teraz jak pójdę i powiem jej że to z jego powodu tam trafiłam to pewnie powie że mam taką sytuację na własne żyzcenie.Ja naprawdę z jednej strony zdaję sobie sprawę z tego w co się pakuję wiążąc się z chorym człowiekiem ale nie wyobrażam sobie też że mogłabym go tak zostawić po 3 latach. Nie wiem czy to litość z mej strony czy przywiązanie. Bardzo brakuje mi w tej chwili kontaktu z nim;(Jestem rozdwojona

Witajcie. Kiedyś już byłam zalogowana na tym forum ale potem przez dłuższy czas nie pisałam. Mam 23 lata. W wieku 18 lat chorowalam na depresje z lekiem napadowym. Wyleczylam sie i potem znowu mialam nawrót. Po tym drugim nawrocie jak juz przestalam brac leki bylo ok. Mialam spokoj chyba przez 2 lata. Jednak teraz czuje znowu na nowo. A istotny wplyw na moje samopoczucie ma znajomosc z chorym chlopakiem. Wczoraj dowiedzialam sie ze poszedl sam do psychiatryka. Ja od wczoraj placze i nie moge sie pozbierac. Chce z nim byc ale sie boje...Czuje ze nie podolam.Sama mam slaba psychike i chyba nie dam rady byc z kims chorym.Rozmawialam dzis z nim przez tel i byl jakis taki obcy zobojetniony...Pewnie nafaszerowali go psychotropami...Nie wiem czy mam zerwac czy nie boje sie mam ochote tylko plakac;(

Podzielam twoj ból.Ze mną już było wszystko ok a teraz znowu depresja wróciła.Już nie mam siły kolejny raz podejmowac walki:(Leżę i płaczę....

Ojej ja to nie wyobrażam sobie życia bez muzyki..

Chciałam się Was zapytac czy da się wyjść w ogóle z depresji?Ja za każdym razem kiedy końzce farmakoterapuie jest ok przez jakis krotki czas a potem znow koszmar.I tak jest teraz dwa tygodnie temu zakonzcylam brac Cital i juz czuje ze znow dopada mnie zly nastroj i totalna niechec do zycia:(Czy kiedykolwiek bede umiala zyc bez proszków?

Nie tyje sie np.po Citalu albo Zolofcie(Asentrze)

Bakus bardzo fajna fotka i spoko wygladasz.Nie podchodz do siebie tak krytycznie.Wiesz ilu jest facetow ktorzy wygladaja 100 razy gorzej.A co do tych lasek co leca na miesniakow itd.to sa to poprostu puste laski i tyle a ty przeciez jestes facetem z klasa i chyba nie chcialbys takiej miec.Zobaczysz ze poznasz wkrotce dziewczyne ktora doceni twoje wnetrze i bogata osobowosc i zaakceptuje cie z wszystkimi wadami i zaletami. A swoja droga gdybym nie byla zajeta...;)3 maj sie cieplutko.

A może któryś z was prześle mi swoją fotkę ma maila?:) Z góry dzięki: doreen-1985@tlen.pl

Hej Lusia.Ja własnie niedawno zakonzcylam leczenie depresji po raz trzeci. Za każdym razem jakoś wychodze mam spokoj na mniej wiecej pol roku i od nowa koszmar.Znam doskonale ten lek przed zyciem i przed nie wiadomo czym. CZlowiek chce zebygo nagle wjednyjm momencie nie bylo,by nie cierpiec. I ja wlasnie znow zaczynam odczuwac ten stan.Boje sie ze bez tabletek juz nie bede mogla normalnie zyc ze tylko dzieki nim bede mogla zyc a ja tak nie chce:(Nie chce czwarty raz zaczynac tego koszmaru an nowo. Nie wiem co robic..

bez przesady top23 nie znasz mnie więc nie neguj moich poglądów i nie wmawiaj że ściemniam

Chcialam ci Bakus powiedziec ze przeczytalam twojego posta jednym tchem i azbrak mi slow na to jakim jestes inteligentnym wrazliwym i wspanailym facetem.Te wszystkie problemy ktore opisales mysle z e zpomoca psychologa jak najbardziej uda ci sie z nich wyjsc.A co do tych dziewczyn to uwazam ze wiekszosc dziewczyn oniesmiela poprostu twoja uroda i inteligencja.I nie warto sie az tak bardzo przejmowac tym ze nie masz zdiewczyny bo napewno poznasz wkrotce kogos z kim bedziesz chcial byc. Reasumujac glowa do gory i zycze duzo sily.

Współczuję twojej żonie że trafiła na tak beznadziejnego lekarza.Moja wizyta różni się diametralnie od tej która opisałeś.Lekarz pyta tłumaczy wyjasnia itd.Dobry lekarz to naprawde wiele.

Jak czytam twoja historię to tak jakbym czytała o sobie aż mnie dziw bierze..Moim zdaniem powinnaś pójść do psychiatry i zastosowac farmakoterapię.Leki pomoga ci z tego wyjść i żyć jak wcześniej w bardzo szybkim czasie.Leki typu SSRI czyli inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny nie powodują żadnych praktycznie skutków ubocznych a nawet ulepszaja procesy poznawcze itd. Nie zwlekaj nic sie nie bój i śmiało już wkrótce bedzie lepiej.

Witaj.Pamietaj:depresja jest uleczalna i da się z niej wyjść.Myślę ż etobie też się to uda.Staraj sięjak najczęsciej zaglądać na forum i wszystko będzie dobrze.Pozdrawiam.

Ja osobiscie polecałabym lek homeopatyczny SEDATIF PC. Być może działa on jak placebo ale mi pomógł.