Witam
Nie wiem czy w odpowiednim miejscu piszę, ale chciałam się podzielić swoim problemem jeśli to nie to miejsce to przepraszam.
Ciągle towarzyszy mi lęk przed tym, że coś mi nie wyjdzie, że nie dam rady, nie mam chłopaka bo mam przed tym lęk i przed tym że nie będę umiała stworzyć rodziny i zmarnuję komuś życie
Samo to, że musiałabym opowiedzieć chłopakowi swoje dotychczasowe życie już mnie przeraża.
tak naprawdę od 2 lat zaczęłam swoje życie w warunkach normalnych.
Moje dzieciństwo nie było udane. Mój ojciec znęcał się nad matką fizycznie niedługo po tym jak się urodziłam a nad nami psychicznie w późniejszych latach . Miał wyrok w zawieszeniu za znęcanie psychiczne i fizyczne to było jak byłam w podstawówce. Mama chciała zawsze dla mnie jak najlepiej ale cała ta sytuacja też doprowadziła ją do nerwicy. Wyżywała ją na nas - mnie i bracie. Po wyroku miało być już ok ale wtedy zaczął się znęcać psychicznie po przez rózne złośliwości i awantury.
Później kolejny stres związany z poważnym wypadkiem samochodowym mamy.
nie stać nas żeby się wyprowadzić sie z domu. Ojciec nie mieszka teraz w tym samym budynku ale obok i na tej samej posesji.
Czuje lęk przed przyszłością i ciągły strach
nie wiem czy dam radę żeby odbić się od tego dna......
Dziekuje za przeczytanie musialam to napisac...
