Witam.Chciałam się podzielić swoją historią,może ktoś mi jakoś pomoże.Kilka dni przed moimi 16 urodzinami ostałam brutalnie zgwałcona.Było to prawie 16 lat temu a ja ciągle o tym myślę.Było to na dyskotece,zostałam wystawiona przez moją niby koleżankę(o tym nie chcę pisać)był to gwałt i próba gwałtu z pobiciem,byłam bita po buzi,duszona,wykręcano mi ręce,było to straszne przeżycie z finałem w sądzie.Ale sprawa się skończyła dawno a ja nie potrafię normalnie żyć.Moim największym problemem jest to że nie potrafię kochać,ufać.Miałam męża,teraz jestem po rozwodzie,nie umiałam się z nim porozumieć,dać mu tego czego chciał.Teraz od 2 lat jestem w związku z mężczyzną i jest to samo,znowu to robię,odsuwam się,wyśmiewam go nie ufam ,szukam zaczepki aby móc mu nagadać.Kiedy mam zły dzień i myślę o przeszłości lepiej dla niego aby zniknął mi z oczu.Ja wiem że mam pretensje do całego świata ale to jest silniejsze.Co mam zrobić by móc normalnie żyć
-- 03 lut 2012, 18:29 --
Tak sobie czytam co tu piszecie a u mnie wszystko było koszmarem.Kiedy zeznania moich oprawców okazały się inne od moich to na posterunku zrobiono nam konfrontacje.Stały dwa krzesła oparciami do siebie na jednym byłam ja a na drugim on.Mało tego policjant na chwilę sobie wyszedł a on na pudełku zapałek napisał mi;wycofaj to;Rozprawa też była piekłem pytania typu gdzie oprawca zakończyć to co zrobił,czy do mnie czy może obok?ja nawet nie wiedziałam co odpowiedzieć bo nie miałam pojęcia.Ja nigdy się z tym nie pogodzę że ktoś zadecydował za mnie,zrobił sobie prawo decydowania za mnie.Tak nie może być ja to przeżyłam,odchorowałam,miałam straszne lęki,ale jestem
