Sam nie wiem, czy to dotyczy psychologii, ale tak mi się wydaje. Zaczne od poczatku. Mam 15 lat i pare lat temu sie przenioslem to Anglii. Od razu mowie ze po Ang umie mowic i to nie jest problemem. Nie bede klamal, nie jestem z bogatej rodziny (nie oznacza to, że to jest jakaś patologia, mam zajebistych rodziców) i chodze do chuj*** szkoly z najgorsszym plebsem. I do tego czasu nie bylo tego problemu, ale jakos tak dojrzalem i patrze na te osoby w moich grupach i to sa dzieciaki. ; / Nie mam wielu kolegow (jedynie takiego jednego ktory jest podobny do mnie) i siedze na lekcji sam i sie nie socjalizuje. ; / Nie wiem czemu . Te dzieci sa inne... Nie maja respektu dla nauczyciela, przeklinaja, sa agresywne, rasistowskie i maja wyrabane na ich przyszlosc. Dla siebie samego zero respektu, dla innych takze, zero zasad - jedyne co sie liczy to zajebisty telefon i ilu masz kolegow. Oczywiscie mam znajomych(siedzimy z nimi), ale tez sie zachowuje jak glupie nastolatki i mnie denerwuja. Caly czas o piciu itp. Mnie pytali czy bym chcial isc z nimi pic ale nie chce. Sam jestem wielki chlop na moj wiek (jeden z najwiekszych w roczniku) wiec zadko sie zdarzaja jakies zaczepki czy cos. Ale sa idioci, ktorzy widac ze maja problemy w domu i sa zagubieni przez co sa agresywni i groza i odnosza sie do ciebie bez respektu i sie z ceibie smieja. Ja olewam takie wszy ale nie wiem czy nie powinnienm cos zrobic zeby nie nauczyli sie ze nie moga sobie na za duzo pozwalac. Wchodze do klasy i sie ucze, ale mam takie warunki, ze... Krzyki, jakies gonittwy - nigdy nie ma ciszy. I tak samo z dziewczynami. Znam pare ale one sa takie same. Zachowuja sie jak idiotki lub laza wszedzie z telefonem. Jestem zagubiony, nie wiem co robic... Zle sie czuje. Prosze o pomoc...
-- 25 sty 2012, 19:01 --
do teog czuje sie tak bezradnie, jakby rozpierala mnie energie przez co robie sie niemily, krzycze itp. chce cos robic, ale nie wiem co kocham.
