Witam Was,
mam depresje.
biore leki 4 miesiac,ale nie czuje poprawy..moze taka,ze na sile wstaje z lozka kazdego dnia. w listopadzie bylo najgorzej.wstawalam tylko po to zeby pojsc do toalety..jadlam bardzo malo.wszystko sprawialo mi ogromna trudnosc..tylko cisza i ciemnosc mnie tak jakby uspokajaly ale w glowie i tak byla ciagla gonitwa i bitwa czarnych mysli..panicznie boje sie zycia,ludzi,siebie..wszystkie mysli,slowa mnie bola..codziennie mysle o smierci..ale jak widac,,zyje.....
raz w miesiacu jestem u psychiatry.chodze na psychoterapie raz w tyg.ale to nie wystarczy..
rodzice kaza mi sie otrzasc,dzialac,,nie obijac sie..nie pozwalaja mi lezec i rozmyslac..
sa tacy slabi psychicznie,sami sobie z tym nie radza.prawie,ze krzycza na mnie.
nie pracuje,wlasnie zostalam skreslona z listy studentow..
nie chce zyc.wogole nie mam ku temu motywacji..
kiedy budze sie kolejnego dnai doznaje ciosu..czuje jakby przygniatal mnie ogromny glaz a ja musze wstac,mimo wszystko,,ubieram sie bardzo dlugo..nie moge np.czytac ksiazek..prawie nic nie zapamietuje..
nie wiem co chce studiowac,czy sie nadaje...co z moim zyciem..a rodzice mnie poganiaja 'bo czas ucieka'wiecznie nie bedziemy cie utrzymywac corko..
kazdemu wokol sie powodzi..idzie naprzod..tak mi wstyd mnie,,boje sie odbierac telefonow,kiedy jestem wsrod ludzi wszystko sie we mnie 'burzy'..nie panuje nad zyciem...soba..czuje sie taka samotna,obca..szczescie innych osob boli mnie bardzo..
moj umysl i cialo nie chca isc dalej..
patrze w lustro i nie wiem kto jest po drugiej stronie..
czy powinnam znalezc sie w Komorowie?co powinnam zrobic?
prosze o wskazowki,pomoc..
