Witam, jestem nowy na tym forum ale z uwagą przeczytałem twojego posta. Nasunęło mi się kilka kwestii...
1. na pewno idiotą nie jesteś jak zdałeś maturę, a teraz jak piszesz jesteś na dobrych studiach.
2. twoje zdania nie były jakieś "dziwne" czy oderwane od rzeczywistości, były wręcz składne :) także potwierdza to psychiatra. Kto jak kto ale lekarz zapewne zna się na swoim fachu Jak mówi że nie widzi abyś nieskładnie mówił, i że są to tylko twoje myśli to zapewne tak jest. Nie jestem ekspertem ale to własnie na tym polega choroba czy może inaczej przypadłość na jaką ty i ja cierpimy...niestety. Ja jak mam myśli mnie męczące staram się sobie uzmysłowić że to nie jest prawdą. Że to moje wyobrażenia. Na początku to nasilało myśli lecz z czasem zaczęło przynosić rezultaty.
3.rozumiem że ci jest ciężko ale jakbyś nie miał siły żyć to nie chodziłbyś do lekarzy, nie pisał na forum. Nie znam cię ale moim zdaniem masz siłę!
Trzymaj się ciepło i głowa do góry! Pozytywne myślenie to podstawa!
PS. staraj się przełamywać lęk przed rozmowami, zwłaszcza z rodziną. Ja w swojej chorobie miałem silne wsparcie właśnie od najbliższej rodziny. Starałem się z nimi rozmawiać tylko wtedy gdy się gorzej czułem. To pomagało. Wiedza że na kogoś można liczyć, że ktoś mnie kocha jaki jestem (nie znaczy żę nienormalny czy coś, poprostu unikatowy)
