Czuje się okropnie, nie mogę spać, budzę się rano i nie mam po co wstawać z łózka., ciągle mam dola, czuje się samotna chociaż mam chłopaka który jakoś wytrzymuje ze mną ale mieszkam sama z babcia. Kiedyś byłam całkiem inna szczęśliwsza. Nie mam nawet przyjaciół bo wszyscy powyjeżdżali a ja tu zostałam chociaż tez miałam szanse i marzyłam o tym żeby wyjechać bo mieszkam na wsi gdzie nie ma co robić ale mój chłopak bardzo to przezywał i zostałam. Dużo w swoim krótkim życiu zniosłam ojca alkoholika, rozwód, wyjazd mamy do pracy za granice i czasem myślę ze to musiało coś zostawić w mojej psychice. Ale teraz nie daje już rady nie mogę znaleźć pracy, zrobić prawka, studiuje zaocznie i całymi dniami siedzę sama w czterech ścianach i czuje ze niszczeje.....że marnuje swoje życie.
