Pan Spontan

Cześć Może będziecie mi w stanie pomóc. Otóz sądze ,że zmarnowałem sobie najlepsze lata życia. Przed przeprowadzką do pewnego miasta czułem się spełniony, zawsze miałem o czym gadać. Czas biegł szybko, nad niczym się nie zastanawiałem i to było najlepsze. Miałem kumpli, koleżanki, z którymi spędzałem czas. Jenak nadszedł dzień, w którym przeprowadziłem się. Stałem się bardzo małomówny, zamknięty w sobie, aż cud, że znajomi mieli tyle cierpliwości, żeby spędzać ze mną czas. Jednak miało to swój koniec. Od dwóch lat stałem się totalnie oziębły, nie potrafię rozmawiać z dziewczyną, na której mi zależy najbardziej, po prostu nie czuję się wystarczająco interesujący dla niej. Na pewno ma na to wpływ moje 1 roczne doświadczenie w pewnej grze MMO. Wydawało mi się, że w niej znajduję swoje spełnienie. Miałem kupę "wirtualnych znajomych". Całe szczęscie, że jeden z nich uświadomił mi , że marnuję się. Postanowiłem zerwać z grami. Ale bardzo cięzko mi zacząć życie od nowa. Chciałbym przeprosić swoich dawnych przyjaciół, za moje dwuletnie odcięcie i zacząć wszystko od nowa. Niestety przypięto mi etykietę skrajnego introwertyka. Nie potrafię sobie z tym poradzić. Zacząłem pić, to okropne, ale przynosi ulgę. Daje mi to kilka godzin od ciągłego rozmyślania o zmarnowanej młodości. Obecnie mam 20 lat, pracuję i czuję się potrzebny w robocie, ale brakuje mi tego , co miałem za młodu. Jeśli macie jakieś sugestie, prosze podzielcie nimi ze mną bo naprawde czuje się zagubiony...