Cześć! Jestem tu pierwszy raz i chyba w jakimś akcie desperacji,bo już nie wiem,co mi jest. Od dłuższego czasu jestem jakaś nieswoja. Ogólnie to jestem DDA i nie poradziłam sobie do końca z przeszłością. Co jakiś czas do mnie wraca tak,jak teraz,a wtedy jest ostro. W sierpniu straciłam pracę,co dodatkowo mnie dobiło. Chodzę osowiała,nic mi się nie chce,na nic nie mam siły,najchętniej przespałabym swoje życie. Nie muszę chyba mówić o swojej samoocenie,która jest skrajnie negatywna. Nie mam siebie za coś lepszego od robaka i często nachodzą mnie myśli,że lepiej byłoby innym beze mnie,bo wszystko niszczę. Ostatnio też zakończyłam "związek" z facetem,którego kocham,bo dla mnie nie ma to sensu,jak wszystko zresztą. On powiedział mi kilka przykrych słów i nie mogę ich zapomnieć. Wiem,że tego nie da się cofnąć i chyba nawet nie chcę,ale cierpię. Mam gonitwę myśli w głowie,które mnie męczą i przedstawiają mnie samą w jak najgorszym świetle. Co to jest? Depresja już czy jeszcze nie? A może coś innego. Czuję się bezsilna wobec wszystkiego,chociaż jestem świadoma,że to nie dlatego,że jestem słaba,ale byłam silna zbyt długo już...
