Witajcie!!
Postanowiłam napisać, bo może to będzie dla mnie w pewnym sensie jakąś terapią, kiedy porozmawiam z kimś kto boryka się z tą paskudną przypadłością. Jestem nerwicowcem, szczególnie męczy mnie nerwica lękowa, czasem nawet nie wiem czego się boję.
Ostatni rok miałam dość ciężki, a w sierpniu straciłam pracę. Mimo, że mam męża, który jest w stanie nas utrzymać to nie mogłam sobie z sytuacją za bardzo poradzić. Ostatni ciężki czas z nerwicą miałam jakieś 3 lata temu, ale teraz wraca, a do tego jestem na początku ciąży!!!
Tak bardzo jej pragnęłam i nadal pragnę, ale dobijają mnie myśli, że przez mój stan coś będzie nie tak. Ja najgorzej czuję się rano po przebudzeniu, wtedy napływają tysiące myśli i wchodzi we mnie wielki niepokój. Nie mogę już zasnąć, więc staram się wstać i coś robić, żeby nie myśleć. Tak było i dziś dlatego postanowiłam napisać. Nie chcę żadnych leków, bo mogą zaszkodzić dziecku. Wiem, że gdybym musiała rano wstać i iść do pracy to byłoby inaczej, bo nie miałabym czasu na myślenie. W tym tygodniu zaczęłam jeszcze nową pracę, więc stres dodatkowy. Jest ok, pracuję głownie po południami i wtedy czuję się zdecydowanie lepiej. Nie wiem co robić, przede wszystkim boję się teraz, że mój wewnętrzny niepokój zaszkodzi dziecku i to dodatkowo mnie nakręca - takie błędne koło. Chciałabym sobie z tym poradzić bez leków, więc może rozmowa z Wami będzie w pewnym sensie uspokojeniem...
Pozdrawiam!
