witam. zacznę od tego, że jestem 14-letnim chłopakiem. rozpoczął się rok szkolny - dołożyły się problemy. w wakacje całkowicie się odizolowałem od ludzi. miałem do tego możliwości: mama w pracy od rana do wieczora, ojca nie mam, znajomych też. jedynie przez co się komunikowałem to internet i czasami komórka. często się zdarzało, że przez kilka tygodni nie otwierałem okna, czy też odsłaniałem rolet. prześladują mnie myśli samobójcze. nieraz stałem na krześle przy sznurze, ale nigdy nie potrafiłem się przełamać. nie boję się samej śmierci, a tego co jest po niej. w szkole zawsze byłem postrzegany inaczej, wytykany i często prześladowany, a to z racji mojego wyglądu. od kiedy pamiętam, to starałem się we wszelki sposób izolować, co skutkowało bladością i trochę dziwnego wyglądu. wyglądam też jak dziewczyna, ale na to nic nie poradzę. w tłumie wymiotuję i mam tętno 160. przed wyjściem do szkoły mam identycznie. myślę, że moja waga też jakoś wpływała na nastawienie innych. nie jestem gruby, a wręcz przeciwnie - o krok od anoreksji. co mam zrobić? z góry dzięki za pomoc.
