Witam!
Od pewnego czasu męczę się z problemem, którego nie umiem nazwać...
Najlepiej zacznę od początku.
Jestem WIELKĄ fanką "Zmierzchu". Kiedyś (jakieś +/- pół roku temu), w kółko czytałam książki z sagi "Zmierzch" ((pierwszą część przeczytałam 3 razy, drugą 2, trzecią 2, i czwartą 1,5), oglądałam filmy (pierwszą część 7 razy, drugą 5, trzecią 3), na internecie rozwiązywałam testy typu: "co wiesz o Zmierzchu?", "jakim bohaterem sago zmierzch jesteś?", czytałam różne plotki na temat aktorów ze "Zmierzchu", a na poczcie mam folder "Zmierzch" - w nim trzymam e-maile, które dostałam od kotek.pl i jest w nich cokolwiek związanego ze "Zmierzchem." I jeszcze mam w MP3 piosenki tylko ze "Zmierzchu". Słuchałam jej całymi dniami, a robiąc to, leżałam na łóżku i w myślach spędzałam czas z Edwardem i jego rodziną. (czyli ja tak jakbym była Bellą, i we Forks przeżywała różne przygody).
Od tamtej pory miałam przerwę. Nie czytam książek, nie oglądam filmów, nie słucham MP3, nie robię testów, gdy znajduję się w jakieś sytuacji, staram się nie myśleć, co Bella zrobiłaby na moim miejscu, nie spędzam czasu we Forks w myślach.
Po prostu oddalam się od "Zmierzchu".
Niestety, gdy czasami wystawiam swoje uczucia na próbę (słuchając Bella's Lullaby i Linkin Park - Live out all the rest), moje wspomnienia powracają. Przypominam sobie chwile spędzone z Edwardem, wszystkie przeczytane książki, obejrzane filmy... Może to brzmieć śmiesznie, ale to mnie boli. Nie wiem dlaczego. Gdy te wspomnienia powracają, zaczyna mi się robić źle na sercu i płaczę.
Nie chcę tego! Już mam dosyć tego ciągłego unikania piosenek, oddalania się. Chcę być znowu normalną nastolatką, która martwi się, które cienie do powiek ma sobie kupić, lub czy ma usunąć bloga, czy jednak nie.
Co mogę zrobić?
Nie mam jak iść do psychologa, terapeuty itp., ponieważ jestem w Holandii, a języka nie znam - dopiero się uczę.
Bardzo proszę o pomoc!
Pozdrawiam
Daria
