Ghoust

Zajebiście do chrzanu.

Ostatnio starałem się o przyznanie mi renty socjalnej, jednakże dostałem odmowę. Badanie przeprowadzał lekarz internista. Od dziecka leczę się na depresję. I stąd moje pytanie. Jak wygląda trzyosobowa komisja w ZUS? Chodzi mi o to, jak wygląda komisja ? I czy ktoś z Was dostał rentę z powodu depresji nawracającej?

Ja jestem osobą chwiejną emocjonalnie. Najgorszy u mnie jest lęk , praktycznie 24h/dobę. Wiem, że nic sie nie stanie, ale każdego pieprzonego dnia lęk nie opuszcza mnie pomimo zapewnień, że wszystko będzie w porządku. Życie to dla mnie jedna walka - z lękiem i niepokojem. I tak każdego dnia. Do śmierci.

Jak często chodzicie do psychologa?

Ja nie mam dnia żeby mnie coś nie bolało, nie strzykało. Wszystkie badania mam w porządku. Tylko wiecznie chodzę zmęczony, i z wiecznym bólami "chodzącymi" po całym ciele. Najgorzej jest rano - odczuwam lęk, a po południu wydaje mi się, że zaraz umrę. Wieczorem po godzinie 18:00, wszystko przechodzi, a w nocy chce mi się żyć pełnią życia.

Jak ja grałem w Assasin's Creed to waliłem w blat. Myszka ani klawiatura nie ucierpiały , za to walenie w blat i oczywiście parę przekleństw zmotywowało mnie, że przeszedłem cały tryb fabularny.

Denerwuje cię fakt, że gra jest za trudna?

Nie ma czynności, które mogły by uspokoić przed rozgrywką, bo adrenalina podnosi się podczas gry, a nie przed.

Zaklnij sobie kilka razy.

Ja walę w blat i to pomaga.

Wczoraj zadzwonili do mnie z pośrednictwa pracy . Pani zadawała mi różne pytania, począwszy od moich zainteresowań po umiejętności, co umiem i co potrafię wykonywać. Jestem sceptycznie nastawiony do pracy, ale powiedziała, że jeżeli będzie praca obsługa komputera (wpisywanie tekstu, przepisywanie) czy podobne rzeczy, to będą się kontaktować.

Jako, że nigdzie nie znalazłem odpowiedzi na to pytanie - czy telefon zaufania jest darmowy oraz czy osoba prowadząca rozmowę ma obowiązek zachować tajemnicę ?

Aktualizując wątek jest niedziela, 15:30. Czuję, że nie nadaje się do niczego. Jestem istotą, która wszystkim zawadza i nie jest nikomu nie potrzebna. A co do odpowiedzi, to znam się na komputerach - lecz każda praca, która jest w jakiś spokrewniona z komputerem - od razu wysyłam CV. Ani razu nie zaprosili mnie na rozmowę. Rodzice namawiali mnie na ochronę, lecz praca w nocy jest ciężkim kawałkiem chleba dla mnie.

Nie mam żadnych kwalifikacji.

Czuję, że będę musiał wrócić do punktu wyjścia, czyli starać się u pracodawcy, któremu odmówiłem z powodu kryzysu psychicznego.

Witam. Jakiś czas temu (w marcu) starałem się o przyjęcie do pracy. Międzyczasie załatwiania procedur związanych z pracą dostałem kryzysu psychicznego, który uniemożliwił mi pracę w wyniku czego odmówiłem pracodawcy. Jak myślicie, warto ponownie walczyć o tę pracę ?

Wysyłam wszędzie CV do różnych firm, przeważnie jest to obsługa komputera. Fizyczna praca z moimi papierami jest niemożliwa. Za każdym razem nie odzywają się, i tak w kółko.

Kolejny ale czy skuteczny?

Tego nie wiem. Najbardziej obawiam się, że zostanę sam, że nikt mi nie pomoże, nie wesprze.

Dzisiaj dzwoniłem do trzech firm w sprawie pracy - wysłane 2 CV, w jednej firmie powiedział, że z moim stopniem niepełnosprawności oraz depresji nie poradzę sobie, więc nie jest to miłe,gdy ktoś Ci odmawia, albo mówi, że wyślij CV, a potem się nie odzywają.

Poinformowałem dzisiaj psychoterapeutę o moich problemach. Po tym jak poinformowałem go zrobiło mi się lżej. Podczas pisania wyrzuciłem wszystko to co towarzyszy mi od jakiegoś czasu. Teraz czekam na odpowiedź ze strony terapeuty.

Dzisiaj nie zadzwonię , bo jest niedziela. Jeżeli do jutra mój stan się nie poprawi, to wtedy wyślę SMS.

Sęk w tym, że nie mam obecnie żadnego terapeuty. Na prywatnego terapeutę nie stać mnie. Tak jak mówiłem terapeuta powiedział, że jak będę mieć kryzys psychiczny to mam go informować. Czuje się źle, bo nie myślałem, że wyjdzie coś z terapii grupowej, jednak nic nie wyszło. Terapeuta grupowy powiedział, iż powinienem mieć stałą i systematyczną opiekę psychologiczną. Zaś nie wiem czy mój problem kwalifikuje się jako "kryzys psychiczny" czy może jest to problem mniejszego kalibru, więc nie wiem, dlatego założyłem ten temat.

Witam. Dwa miesiące temu zakończyłem terapię u psychologa. Na odchodne psycholog powiedział mi, że mam informować go jeśli będę przeżywał kryzys psychiczny. W międzyczasie lekarz skierował mnie na terapię grupową. Poszedłem na 3 konsultacje, w których pani powiedziała, że w moim mieście nie ma dla mnie odpowiedniej grupy (jest w innym mieście). Jakiś czas temu dowiedziałem się, że ojciec jest zadłużony, lecz uspakaja mnie, że wszystko jest w porządku. Gdy ojciec jest w domu, czuje nienawiść, czuję, że nie radzę sobie z problemami. Psychoterapeuta do którego chodziłęm powiedział, że mam się nie przejmować tym, że ojciec ma długi. Podejrzewam, że przeżywam jakiś rodzaj "kryzysu", lecz nie wiem czy on jest na tyle poważny, żeby informować terapeutę o tym, z czym się zmagam. Nie potrafię zapanować nad łzami które cisną mi się do oczu. Jakie są Wasze opinie, - czy mieliście kiedyś kryzys psychiczny i czym on się objawia?

Komisje są, ale oprócz wychwytywania depresji, opierają się na "opinii" innych lekarzy (psychiatry/czy zwykłego rodzinnego) zanim się na takową komisję trafi.

Na depresję nie ma skutecznych leków, które mogłyby w pełni zahamować depresję, bo ja choruję na depresję odkąd pamiętam, a kwestia rozmowy o pracę tylko pogłębia moją depresję. Podpinając się do tematu, jutro idę na rozmowę o pracę, skierowanie z UP, ale cały w środku aż chodzę.

Jeżeli mam sposobność, korzystam z terapii na NFZ. Bo czym różni się psycholog prywatny od tego na NFZ? Tylko tym, że wizyta jest płatna. Ale czy prywatny psycholog zrozumie moją sytuację, i będzie próbował mi pomóc, czy tylko na zasadzie "jestem dobry, bo płacę". Powiedział, że mam znaleźć sobie zajęcie (hobby) i do niego dążyć. W środę (za tydzień) idę do psychiatry, aby podpytać o skierowanie na cito. Psycholog do którego chodziłem powiedział, że mam informować go, jeśli będę przeżywać kryzys psychiczny, tylko problem jest w tym że kryzys psychiczny to ja mam praktycznie codziennie.

W którym mieście psycholog bierze 50 zł za wizytę? Bo jak patrzę na cenniki niektórych psychologów to cena waha się pomiędzy 100 - 150. W piątek byłem u psychologa w sprawie terapii grupowej, więc mam pomoc psychologiczną na NFZ. Za 2 tygodnie kolejna wizyta więc jakoś przeżyję.

Sęk w tym, że na prywatnego psychologa nie stać mnie, aczkolwiek psycholog do którego chodziłem powiedział, że gdyby się coś działo, mam się kontaktować. Na razie jakoś sobie radzę, ale te "radzenie sobie" samemu nie mając osoby która wysłucha cię, na dłuższą metę nie zadziała.

Witam. Jakieś dwa tygodnie temu skończyła mi się sesja terapeutyczna u psychologa. Gdy byłem u lekarza, powiedział, że jest "limit" wizyt u psychologa i muszę czekać w kolejce (jestem 507.). Chciałem się zapytać, czy Wy też macie takie limity spotkań u psychologa?

Biorę wenlafaksynę (na depresję/nerwicę lękową) i buspiron (przeciwlękowe). Chodzę do psychiatry, ostatnio wypisał mi skierowanie na terapię grupową, ale nie sądzę aby pomogła. We wtorek wysłałem CV do jednej z firm, jak wspomniałem, ale mam nadzieję, że się nie odezwą. Czuję, że nikt nie rozumie mojego problemu i zostałem z nim sam.