Neri

Dziękuję. Mam 24 lata, cierpię na nerwicę od 18 roku życia i póki co nie mogłam jakoś się z tego wykaraskać. A to psycholog przerwał terapię, a to ja musiałam przerwać. Oddział mnie nęci ze względu na to, że tam kilka godzin dziennie ktoś by mnie obserwował, mogłabym maksymalnie poświęcić się leczeniu. Podobno ma być jakaś terapia indywidualna. Niestety, niewiele wiem na ten temat. Będę jeszcze dzwonić po psychologach, jeśli ktoś mnie przyjmnie na behawioralną jeszcze w wakacje, to może się skuszę, ale jeśli nie, to chyba mocniej pomyślę nad oddziałem. Mało we mnie teraz radości. Coś się musi zmienić i potrzebuję ostrej zmiany w przebiegu choroby-oby w kierunku zdrowia.

Moim problemem jest to, że przerwałam terapię trzy lata temu pod wpływem pewne nowej dla mnie perspektywy. Nie wdając się w szczegóły, czuję się źle. Mam potworne obsesje, które kompletnie odebrały mi sens życia. Lekarz, który mi to zaproponował, widział mnie tylko raz. Stwierdził, że powinnam w najbliższym czasie wybrać między terapią behawioralno-poznawczą, a oddziałem. Proszę dlatego, piszcie, jakie macie przeżycia, czy co słyszeliście o oddziałach psychiatrycznych dziennych. Dziękuję!

Witam Mam nerwicę natręctw, nerwicę lękową, a przez długi czas tkwienia w chorobie, ostatnio stany depresyjne...Lekarz zaproponował mi 3 miesiące na dziennym oddziale psychiatrycznym. Nie wiem co o tym myśleć. Czy mieliście jakieś doświadczenia z tego typu terapią? Proszę o pomoc, już się gubię