Pustocień

Miałem taki nieprzyjemny sen:

Jakiś niedobry chłopak na moim osiedlu przechodził koło parkingu, wsiadł do czyjegoś samochodu i zaczął jeździć w przód i w tył, mocno się rozpędzał i rozwalał po kolei różne samochody."

 

 

mam czasem sny o tym, że samochody wzajemnie się rozwalają na osiedlowym parkingu.

 

jakoś się już przyzwyczaiłem

Jak dla mnie najgorsze jest to, że takie sadystyczne myśli sprawiają mi przyjemność jeszcze robienie sobie krzywdy jakoś ujdzie [obsesyjnie się drapię] ale jeśli nie wytrzymam i komuś coś zrobię?

 

A co do religijności...hmm "wiara tam się zaczyna gdzie rozum kończy" żałuje, że moja rodzina ma iście średniowieczne poglądy, bo może umiałabym docenić katolicyzm

zazwyczaj myśli w tej nerwicy są nieprzyjemne dla chorego. ja mam takie odnośnie małych dzieci np. w wózkach na ulicy

moja rodzina ma również średniowieczne poglądy. z pewnością mogą one przyczynić się do powstawania nerwicy.

Planowałam się wybrać ale czuje się jak użalająca się nad sobą ofiara, która nie powinna ze swoimi problemami isc do "obcych", choć wiem, że taka wizyta jest konieczna. Mam nadzieje, że terapia cokolwiek mi pomoże, jakoś się zmuszę. Jakie leki bierzesz jeśli można zapytać?

ja już sporo tych leków brałem ale aktualnie to Alventa (bo Sulpiryd i Citabax odstawiłem)

mój lekarz uważa że objawy są typowo depresyjne, choć choroba nazywa się nerwicą.

no i psychoterapia także jest zalecana, szczególnie poznawczo-behawioralna.

to o czym pisałaś w pierwszym poście miałem wiele lat temu, może i w Twoim wieku- chodzi mi o te lęki że zrobi się komuś krzywdę itp.

Również pochodzę z bardzo religijnej rodziny.

Nie, ale nie miałam możliwości [nie byłam pełnoletnia] a nie chcę by rodzina o tym wiedziała

no więc pora się chyba wybrać?

ja mam tę przypadłość od wielu lat ale biorę leki i jest trochę lepiej

a mi się śniło, że zdecydowałem się popełnić samobójstwo

mam trochę cech maskotki i niewidzialnego dziecka.

zaintrygowało mnie zwłaszcza koncentracja na posiadaniu przedmiotów- bo o ile bez ludzi dobrze sobie radzę, to już bez moich ulubionych gadżetów nie da rady

ja miałem kiedyś tak niską samoocenę, że czułem że nie zasługuję na życie, miłość czy pracę.

po latach terapii jest lepiej, aczkolwiek w to że mogę pracować uwierzyłem dopiero w wieku 28 lat

DDA + nerwica natręctw i myśli, 24 lata i sam jak palec, nigdy w związku, walczący z lękami i myślami od wielu wielu lat ;/ bez pomysłu na przyszłość...

mam podobnie, ale nie wiem czy jeśli problem alkoholowy rodzica nie był wielki to mógł wpłynąć na zaburzenia depresyjno- nerwicowe u mnie

czytałem trochę w charakterach, że może wpłynąć na ogólne nastawienie do życia, ale czy na skłonność do depresji i nerwicy to już się nie doczytałem

a mi się śniło, że był jakiś ślub i koniecznie nie chciałem na niego iść, więc strasznie powoli się ubierałem itp.

potem miałem jakiś drugi sen w którym zabrałem księdzu monstrancję i z nią uciekłem.

na końcu pojawiła się na niej jakaś osoba (jakby wizja czy coś) a następnie ta monstrancja wybuchła i rozpadła się na kawałki

"Niewielkiego Chyba nie wiesz o czym mówisz... Proszę, nie umniejszaj problemów innych ludzi."

nie umniejszam tylko patrzę realnie. Sylvka napisała, że chodzi jej o sytuacje typowo towarzyskie.

dla osoby o sporej nieśmiałości zwykłe kontakty społeczne np. załatwienie czegoś w urzędzie itp. to już duże wyzwanie.

ja osobiście bałem się kiedyś wejść do supermarketu a przy odpowiedzi klasowej drżał mi głos a przy pisaniu na tablicy trzęsły się ręce (bo czułem że wszyscy się na mnie patrzą)

"W linku książka wydawnictwa PWN, Zimbardo Philip G - Nieśmiałość, co to jest, jak sobie z nia radzić"

czytałem to, ale nie wiem czy coś skorzystałem

-- 25 cze 2011, 10:21 --

"Ja rozumiem że są osoby z poważniejszymi problemami, ale czy ja ze swoim problemem nie mogę prosić o pomoc? Ja proszę o porady, jakieś techniki sprawdzone aby móc się pozbyć problemu"

musisz odwrócić uwagę od tego niewielkiego defektu jakim jest brak śmiałości wobec innych.

jeśli się będziesz na nim skupiać to nie będzie lepiej.

w myśl zasady, że kiedy każą Ci nie myśleć o różowym słoniu, to wtedy właśnie zaczniesz o nim myśleć.

a ja odkryłem taki zespół batalion d'amour:

http://hekateh.wrzuta.pl/audio/aShPnQP601x/batalion_damour_-_coraz_blizej

"Takie bzdury mi się śniły. Nawet szkoda wypisywac

i przypominać sobie"

mi się śniło, że nie mogłem wyjechać z Lublina. błądziłem po ulicach i przystankach mpk

miałem całą noc koszmary :-(

ja dostałem lek antydepresyjny od neurologa.

inna rzecz, że się nie sprawdził

"Ja to nie mam problemu z wypowiadaniem się na zajęciach na uczelni byłam zwalniana z kolokwiów za aktywność, tylko chodzi o sytuacje typowo towarzyskie. Mam swoją paczkę na uczelni i w moim miejscu zamieszkania ale dla mnie to mało"

moim zdaniem szukasz dziury w całym ;-)

pomyśl o tych którzy boją się wejść do supermarketu lub kościoła gdzie jest dużo ludzi.

dla nich zabranie głosu na zajęciach to wyzwanie praktycznie niemożliwe.

nie mają także swoich znajomych, bo krępuje ich wyjście razem do baru czy na imprezę.

od dwóch dni nie wydarzyło się nic miłego.

dziś co prawda ktoś mi wysłał zaproszenie na naszej-klasie, ale co to za atrakcja jak ja tego kogoś nie znam, a na dodatek jest to dziewczyna z dzieckiem?

a mi się marzy żeby mnie ktoś przytulił, bo znów jest gorzej.

albo powiedział chociaż miłe słowo

Jest to po prostu fobia społeczna, bo nieśmiałość jest niczym innym jak irracjonalnym lękiem czyli fobią.

moim zdaniem fobia to już poważniejsze zaburzenie.

nieśmiałość to raczej cecha charakteru.

fobia utrudnia funkcjonowanie do tego stopnia, że unika się jakiegokolwiek kontaktu

może trzeba przełamywać nieśmiałość zagadując ludzi w różnych sytuacjach?

powinna się wtedy zwiększyć pewność siebie.

a mi się śniło, że na wsi (gdzie mieszkają dziadkowie), z sąsiedniego domu wyszedł duch stryjka i przyszedł do domu babci.

na ławce siedziała także zmarła ciocia.

nie lubię snów o zmarłych

ten zespół odkryłem parę dni temu, ale całych płyt jeszcze nie mam:

miałem dziś koszmary.

budziłem się co kilkadziesiąt minut.

śniło mi się, że depresja się pogłębiła.

silleiss.osill, Nie będę Cię namawiała. Myślę,że mogła być nieskuteczna z różnych przyczyn.

Najwazniejsza w terapii jest relacja z terapeutą.

Ja zmieniałam terapeutów.

Od 20-tu miesięcy mam tą samą i jestem zadowolona.

No...ale Ty wiesz,co dla Ciebie najlepsze.

ja miałem trzech psychologów. ale co by nie mówić choroba ta jest trudna do wyleczenia, gdyż na miejsce jednych myśli czy czynności mogą pojawić się inne.